اعلام برائت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = برائت
| موضوع مرتبط = اعلام برائت
| عنوان مدخل  = اعلام برائت
| عنوان مدخل  = اعلام برائت
| مداخل مرتبط = [[اعلام برائت در قرآن]] - [[اعلام برائت در حدیث]] - [[اعلام برائت در نهج البلاغه]] - [[اعلام برائت در کلام اسلامی]] - [[اعلام برائت در اخلاق اسلامی]] - [[اعلام برائت در تاریخ اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[اعلام برائت در فقه سیاسی]] - [[اعلام برائت در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = اعلام برائت (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
چون [[شهر]] [[مکه]] در سال نهم در قلمرو حکومت، [[اسلامی]] قرار گرفته بود، باید [[قوانین]] و مقررات [[اسلام]] هنوز بر آن [[حاکم]] می‌شد و [[آداب و رسوم دینی]] [[اعمال]] می‌گشت، اما هنوز عده‌ای از [[مردمان]] مکه و اطراف آن بر [[شرک]] خود باقی بودند و برخی از آنان گاهی برهنه [[طواف]] می‌کردند. با [[نزول]] آیات اولیه سوره [[برائت]] که شامل قوانین جدیدی در خصوص [[روابط]] میان مسلمانان و [[مشرکان]] بود، [[امام علی]]{{ع}}، این آیات را در [[اجتماع]] [[حج]] که متضمن [[بیزاری]] [[خدا]] و رسولش از مشرکان و [[امان]] ندادن به آنان است، قرائت کرد. با این [[اقدام]]، [[شرک]] از [[سرزمین]] [[جزیرة العرب]] ریشه‌کن شد و [[توحید]] جایگزین آن گردید. طبق صریح [[آیات]] اولیه [[سوره]] [[برائت]]، [[مشرکان]] چهار ماه [[فرصت]] داشتند موضع خود را درباره [[پذیرش اسلام]] و عدم آن روشن کنند.
چون [[شهر مکه]] در سال نهم در قلمرو حکومت، [[اسلامی]] قرار گرفته بود، باید [[قوانین]] و مقررات [[اسلام]] هنوز بر آن [[حاکم]] می‌شد و [[آداب و رسوم دینی]] [[اعمال]] می‌گشت، اما هنوز عده‌ای از [[مردمان]] مکه و اطراف آن بر [[شرک]] خود باقی بودند و برخی از آنان گاهی برهنه [[طواف]] می‌کردند. با [[نزول]] آیات اولیه سوره [[برائت]] که شامل قوانین جدیدی در خصوص [[روابط]] میان مسلمانان و [[مشرکان]] بود، [[امام علی]] {{ع}}، این آیات را در [[اجتماع]] [[حج]] که متضمن [[بیزاری]] [[خدا]] و رسولش از مشرکان و [[امان]] ندادن به آنان است، قرائت کرد. با این [[اقدام]]، [[شرک]] از [[سرزمین]] [[جزیرة العرب]] ریشه‌کن شد و [[توحید]] جایگزین آن گردید. طبق صریح [[آیات]] اولیه [[سوره]] [[برائت]]، [[مشرکان]] چهار ماه [[فرصت]] داشتند موضع خود را درباره [[پذیرش اسلام]] و عدم آن روشن کنند.


در اوایل [[سال دهم هجری]]، [[اسلام]] بیشتر [[سرزمین]] شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند [[یمن]] هنوز به طور پراکنده [[آیین]] [[شرک]] باقی مانده بود که [[رسول خدا]]{{صل}} با اعزام گروه‌هایی به [[سرپرستی]] [[معاذ بن جبل]] و [[امام علی]]{{ع}}، [[مردم]] آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند.<ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۶۷.</ref>
در اوایل [[سال دهم هجری]]، [[اسلام]] بیشتر [[سرزمین]] شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند [[یمن]] هنوز به طور پراکنده [[آیین]] [[شرک]] باقی مانده بود که [[رسول خدا]] {{صل}} با اعزام گروه‌هایی به [[سرپرستی]] [[معاذ بن جبل]] و [[امام علی]] {{ع}}، [[مردم]] آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند<ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۶۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۰: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:وقایع تاریخی در قرآن]]
[[رده:اعلام برائت]]
[[رده:برائت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۸

مقدمه

چون شهر مکه در سال نهم در قلمرو حکومت، اسلامی قرار گرفته بود، باید قوانین و مقررات اسلام هنوز بر آن حاکم می‌شد و آداب و رسوم دینی اعمال می‌گشت، اما هنوز عده‌ای از مردمان مکه و اطراف آن بر شرک خود باقی بودند و برخی از آنان گاهی برهنه طواف می‌کردند. با نزول آیات اولیه سوره برائت که شامل قوانین جدیدی در خصوص روابط میان مسلمانان و مشرکان بود، امام علی (ع)، این آیات را در اجتماع حج که متضمن بیزاری خدا و رسولش از مشرکان و امان ندادن به آنان است، قرائت کرد. با این اقدام، شرک از سرزمین جزیرة العرب ریشه‌کن شد و توحید جایگزین آن گردید. طبق صریح آیات اولیه سوره برائت، مشرکان چهار ماه فرصت داشتند موضع خود را درباره پذیرش اسلام و عدم آن روشن کنند.

در اوایل سال دهم هجری، اسلام بیشتر سرزمین شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند یمن هنوز به طور پراکنده آیین شرک باقی مانده بود که رسول خدا (ص) با اعزام گروه‌هایی به سرپرستی معاذ بن جبل و امام علی (ع)، مردم آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند[۱].

منابع

پانویس