حظ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۵

مقدمه

نصیب و بهره، غنا^[۱]، نصیب و قسمت فردی^[۲].
﴿يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ﴾^[۳]‌.
حظّ به معنای قسمت و نصیب و سهم فرد از چیزی و به اعتبار متعلق آن، هم مادی و هم معنوی است؛
حظّ مادی: ﴿لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ﴾^[۴].
حَظّ معنوی: ﴿وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ﴾^[۵]‌.
حظّ مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های اندیشمندان اقتصاد کلاسیک سرمایه‌داری است که به موجب آن، انسان همواره در پی مصلحت و سود خویشتن است و در این راه آگاهانه عمل می‌کند^[۶].^[۷]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۴.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۸.
↑ «ای کاش ما نیز همانند آنچه به قارون داده شده است می‌داشتیم، بی‌گمان او را بهره‌ای سترگ است» سوره قصص، آیه ۷۹.
↑ «بهره پسر برابر با بهره دو دختر است» سوره نساء، آیه ۱۱.
↑ «و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.
↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۳-۲۳۴.

[1] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۴.

[2] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۸.

[3] «ای کاش ما نیز همانند آنچه به قارون داده شده است می‌داشتیم، بی‌گمان او را بهره‌ای سترگ است» سوره قصص، آیه ۷۹.

[4] «بهره پسر برابر با بهره دو دختر است» سوره نساء، آیه ۱۱.

[5] «و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.

[6] علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.

[7] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۳-۲۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = حظ
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*نصیب و بهره، [[غنا]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۴.</ref>، نصیب و قسمت فردی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۸.</ref>.
+* نصیب و بهره، [[غنا]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۴.</ref>، نصیب و قسمت فردی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۸.</ref>.
-*{{متن قرآن|يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>« ای کاش ما نیز همانند آنچه به قارون داده شده است می‌داشتیم، بی‌گمان او را بهره‌ای سترگ است» سوره قصص، آیه ۷۹.</ref>‌.
+*{{متن قرآن|يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>«ای کاش ما نیز همانند آنچه به قارون داده شده است می‌داشتیم، بی‌گمان او را بهره‌ای سترگ است» سوره قصص، آیه ۷۹.</ref>‌.
-*[[حظّ]] به معنای قسمت و نصیب و سهم فرد از چیزی و به اعتبار متعلق آن، هم مادی و هم [[معنوی]] است؛
+* [[حظّ]] به معنای قسمت و نصیب و سهم فرد از چیزی و به اعتبار متعلق آن، هم مادی و هم [[معنوی]] است؛
-*'''[[حظّ]] مادی:''' {{متن قرآن|لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ}}<ref>«بهره پسر برابر با بهره دو دختر است » سوره نساء، آیه ۱۱.</ref>.
+* '''[[حظّ]] مادی:''' {{متن قرآن|لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ}}<ref>«بهره پسر برابر با بهره دو دختر است» سوره نساء، آیه ۱۱.</ref>.
-*'''حَظّ [[معنوی]]:''' {{متن قرآن|وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>«و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند  فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.</ref>‌.
+* '''حَظّ [[معنوی]]:''' {{متن قرآن|وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>«و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.</ref>‌.
-*[[حظّ]] مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های [[اندیشمندان]] [[اقتصاد]] کلاسیک [[سرمایه‌داری]] است که به موجب آن، [[انسان]] همواره در پی [[مصلحت]] و سود خویشتن است و در این [[راه]] آگاهانه عمل می‌کند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۳۳-۲۳۴.</ref>
+* [[حظّ]] مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های [[اندیشمندان]] [[اقتصاد]] کلاسیک [[سرمایه‌داری]] است که به موجب آن، [[انسان]] همواره در پی [[مصلحت]] و سود خویشتن است و در این [[راه]] آگاهانه عمل می‌کند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۳۳-۲۳۴.</ref>
 == منابع ==