شفا در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
به [[آیه]] {{متن قرآن|وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا}}<ref>«و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.</ref> آیه [[شفاء]] می‌گویند. | به [[آیه]] {{متن قرآن|وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا}}<ref>«و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.</ref> آیه [[شفاء]] می‌گویند. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد: | نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد: | ||
#دلیل [[نبوت]] و [[صدق]] ادعای [[پیامبر]] {{صل}} است تا [[مردم]] از [[حیرت]] [[ضلالت]]، با او [[هدایت]] یابند؛ همچون [[بیمار]] که از [[مرض]] شفا یابد؛ | # دلیل [[نبوت]] و [[صدق]] ادعای [[پیامبر]] {{صل}} است تا [[مردم]] از [[حیرت]] [[ضلالت]]، با او [[هدایت]] یابند؛ همچون [[بیمار]] که از [[مرض]] شفا یابد؛ | ||
#قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب [[شک]] و [[شبهه]] در آن نظر کند، به [[علم]] رسد؛ | # قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب [[شک]] و [[شبهه]] در آن نظر کند، به [[علم]] رسد؛ | ||
#مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۴۱۸.</ref> | # مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۴۱۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث شفا است. شفا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شفا در قرآن - شفا در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
به آیه ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا﴾[۱] آیه شفاء می‌گویند.
شفا معمولاً مقابل بیماری‌ها، عیب‌ها و نقص‌ها است؛ بنابراین، نخستین کار قرآن در وجود انسان‌ها، همان پاک‌سازی از انواع بیماری‌های فکری و اخلاقی فرد و جامعه است.
قرآن برای کسانی نسخه شفابخش است که می‌خواهند با جهل، کبر، غرور، حسد، نفاق، عشق به دنیا و شهوت‌ها مبارزه کنند. و نیز قرآن برای برطرف ساختن ضعف‌ها، زبونی‌ها، ترس‌های بی‌دلیل، اختلاف‌ها و پراکندگی‌ها است.
نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد:
- دلیل نبوت و صدق ادعای پیامبر (ص) است تا مردم از حیرت ضلالت، با او هدایت یابند؛ همچون بیمار که از مرض شفا یابد؛
- قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب شک و شبهه در آن نظر کند، به علم رسد؛
- مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ «و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۴۱۸.