منبر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
(←مقدمه) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[منبر در معارف و سیره حسینی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
مِنبر یعنی صندلی و [[کرسی]] چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته میشود و واعظ و [[خطیب]] روی آن می‌‌نشیند و سخنرانی می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد [[احترام]] است. برای [[پیامبر خدا]] {{صل}} منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از سخنرانی و [[موعظه]] است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۱
منبر از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: منبر در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مِنبر یعنی صندلی و کرسی چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته میشود و واعظ و خطیب روی آن می‌‌نشیند و سخنرانی می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد احترام است. برای پیامبر خدا (ص) منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از سخنرانی و موعظه است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند[۱].
