اظفار در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [))
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اظفار
| موضوع مرتبط = اظفار
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[اظفار|اِظفار]]: غلبه‌ کردن، دستیابی به مطلوب، [[پیروزی]] بر [[خصم]]. اصل آن "ظَفَر" به معنای [[قهر]]، [[غلبه]] و [[پیروزی]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۱۹.</ref>.
* [[اظفار|اِظفار]]: غلبه‌ کردن، دستیابی به مطلوب، [[پیروزی]] بر [[خصم]]. اصل آن "ظَفَر" به معنای [[قهر]]، [[غلبه]] و [[پیروزی]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۱۹.</ref>.
*{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«و اوست که پس از آنکه شما را بر آنان پیروز گردانید دست آنان را از شما و دست شما را از آنان در دل مکّه، کوتاه کرد» سوره فتح، آیه ۲۴.</ref>.
*{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«و اوست که پس از آنکه شما را بر آنان پیروز گردانید دست آنان را از شما و دست شما را از آنان در دل مکّه، کوتاه کرد» سوره فتح، آیه ۲۴.</ref>.
خط ۲۰: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اظفار]]
[[رده:اظفار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۹

مقدمه

  • اِظفار: غلبه‌ کردن، دستیابی به مطلوب، پیروزی بر خصم. اصل آن "ظَفَر" به معنای قهر، غلبه و پیروزی[۱].
  • ﴿وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ[۲].
  • سنت الهی همواره بر نصرت و یاری انبیای الهی و مؤمنان بر دشمنانشان و اقتداربخشی به آنان تعلّق گرفته است: ﴿وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۱۹.
  2. «و اوست که پس از آنکه شما را بر آنان پیروز گردانید دست آنان را از شما و دست شما را از آنان در دل مکّه، کوتاه کرد» سوره فتح، آیه ۲۴.
  3. «و بی‌گمان خداوند به کسی که وی را یاری کند یاری خواهد رساند» سوره حج، آیه ۴۰.
  4. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۰.