اکینة بن یزید تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\{\{صحابه\}\}\n↵\[\[رده\:(.*)\]\]↵\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]↵\[\[رده\:اصحاب پیامبر\]\]' به 'رده:مدخل رده:اعلام رده:اصحاب پیامبر')
جز (جایگزینی متن - 'قبیله بنی‌تمیم' به 'قبیله بنی‌تمیم')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اکینة بن یزید تمیمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اکینة بن یزید تمیمی در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
بنا به نقل [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> اکینه فرزند [[یزید بن هیثم بن عبدالله بن هیثم]] از [[قبیله]] [[بنو تمیم]] است.
بنا به نقل [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> اکینه فرزند [[یزید بن هیثم بن عبدالله بن هیثم]] از [[قبیله بنی‌تمیم]] است.


[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۰.</ref> مستند [[صحابی]] بودن وی را به نقل از ابن ماکولا ادعای یکی از [[نوادگان]] اُکَینه، به نام [[رزق‌الله بن عبدالوهاب تمیمی]]<ref>م ۴۸۸، ر.ک: ابن عساکر، ج۳۷، ص۲۱۵.</ref> ذکر می‌کند؛ اما این امر نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابن ماکولا <ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۹.</ref> صحابی بودن [[عبدالله بن هیثم]]، جد أکینه، را از رزق الله نقل می‌کند و درباره [[کینه]] تنها اشاره به این دارد که وی از [[راویان]] [[امام علی]]{{ع}} است<ref>نیز ر.ک: خطیب بغدادی، ج۱۱، ص۳۳.</ref>. حتی اگر نقل قول ابن حجر صحیح هم بود باز صحابی بودن اکینه قابل [[اثبات]] نبود؛ زیرا مستند آن تنها ادعای یکی از نوادگان وی در [[قرن پنجم]] بود، در حالی که [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۶۲۵.</ref> می‌گوید: از بیشتر افراد این [[سلسله]] [[نسب]] (از رزق‌الله تا اُکینه)، در [[منابع تاریخی]] و رجالی هیچ نشانی وجود ندارد.<ref>[[رسول قلیچ|قلیچ، رسول]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اکینة بن یزید تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۳.</ref>
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۰.</ref> مستند [[صحابی]] بودن وی را به نقل از ابن ماکولا ادعای یکی از [[نوادگان]] اُکَینه، به نام [[رزق‌الله بن عبدالوهاب تمیمی]]<ref>م ۴۸۸، ر. ک: ابن عساکر، ج۳۷، ص۲۱۵.</ref> ذکر می‌کند؛ اما این امر نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابن ماکولا <ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۹.</ref> صحابی بودن [[عبدالله بن هیثم]]، جد أکینه، را از رزق الله نقل می‌کند و درباره [[کینه]] تنها اشاره به این دارد که وی از [[راویان]] [[امام علی]] {{ع}} است<ref>نیز ر. ک: خطیب بغدادی، ج۱۱، ص۳۳.</ref>. حتی اگر نقل قول ابن حجر صحیح هم بود باز صحابی بودن اکینه قابل [[اثبات]] نبود؛ زیرا مستند آن تنها ادعای یکی از نوادگان وی در [[قرن پنجم]] بود، در حالی که [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۶۲۵.</ref> می‌گوید: از بیشتر افراد این سلسله [[نسب]] (از رزق‌الله تا اُکینه)، در [[منابع تاریخی]] و رجالی هیچ نشانی وجود ندارد.<ref>[[رسول قلیچ|قلیچ، رسول]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اکینة بن یزید تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۶: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۵

مقدمه

بنا به نقل ابن ماکولا[۱] اکینه فرزند یزید بن هیثم بن عبدالله بن هیثم از قبیله بنی‌تمیم است.

ابن حجر[۲] مستند صحابی بودن وی را به نقل از ابن ماکولا ادعای یکی از نوادگان اُکَینه، به نام رزق‌الله بن عبدالوهاب تمیمی[۳] ذکر می‌کند؛ اما این امر نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابن ماکولا [۴] صحابی بودن عبدالله بن هیثم، جد أکینه، را از رزق الله نقل می‌کند و درباره کینه تنها اشاره به این دارد که وی از راویان امام علی (ع) است[۵]. حتی اگر نقل قول ابن حجر صحیح هم بود باز صحابی بودن اکینه قابل اثبات نبود؛ زیرا مستند آن تنها ادعای یکی از نوادگان وی در قرن پنجم بود، در حالی که ذهبی[۶] می‌گوید: از بیشتر افراد این سلسله نسب (از رزق‌الله تا اُکینه)، در منابع تاریخی و رجالی هیچ نشانی وجود ندارد.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۶۰.
  3. م ۴۸۸، ر. ک: ابن عساکر، ج۳۷، ص۲۱۵.
  4. ابن ماکولا، ج۱، ص۱۰۹.
  5. نیز ر. ک: خطیب بغدادی، ج۱۱، ص۳۳.
  6. ذهبی، ج۲، ص۶۲۵.
  7. قلیچ، رسول، مقاله «اکینة بن یزید تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۲۳.