اسود بن حرام بن عمرو خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن حرام بن عمرو خزرجی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن حرام بن عمرو خزرجی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[نسب]] وی را چنین گفته اند: [[اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۵.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} گروهی را برای کشتن [[ابورافع بن ابی الحقیق]] (از [[یهودیان]] [[بنی نضیر]] ساکن [[خیبر]]) فرستاد که اسود با آنان بود <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. [[حضرت]] بر [[منبر]] بود که اینان پس از کشتن [[أبو رافع]] وارد [[مسجد]] شدند. رسول خدا{{صل}} وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا [[رسول الله]]{{صل}}. سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام [[شمشیر]] خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر [[عبدالله بن انس]]، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن [[ابورافع یهودی]] را به دست او [[تأیید]] کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.</ref>. [[اسود بن ابیض]]، [[اسعد بن حرام خزرجی]] و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.</ref> نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند <ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.</ref>. [[عبدان]] <ref>عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)</ref> گوید: به [[گمان]] من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.</ref>. صُهَیله [[مادر]] [[اُبی بن کعب]] [[صحابی]] مشهور، دختر [[اسود بن حرام]] بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۶.</ref>
[[نسب]] وی را چنین گفته اند: [[اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۵.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} گروهی را برای کشتن [[ابورافع بن ابی الحقیق]] (از [[یهودیان]] [[بنی نضیر]] ساکن [[خیبر]]) فرستاد که اسود با آنان بود <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. [[حضرت]] بر [[منبر]] بود که اینان پس از کشتن [[أبو رافع]] وارد [[مسجد]] شدند. رسول خدا {{صل}} وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا [[رسول الله]] {{صل}}. سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام [[شمشیر]] خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر [[عبدالله بن انس]]، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن [[ابورافع یهودی]] را به دست او [[تأیید]] کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.</ref>. [[اسود بن ابیض]]، [[اسعد بن حرام خزرجی]] و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.</ref> نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند <ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.</ref>. [[عبدان]] <ref>عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)</ref> گوید: به [[گمان]] من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.</ref>. صُهَیله [[مادر]] [[اُبی بن کعب]] [[صحابی]] مشهور، دختر [[اسود بن حرام]] بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۸: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۲

مقدمه

نسب وی را چنین گفته اند: اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار[۱]. رسول خدا (ص) گروهی را برای کشتن ابورافع بن ابی الحقیق (از یهودیان بنی نضیر ساکن خیبر) فرستاد که اسود با آنان بود [۲]. حضرت بر منبر بود که اینان پس از کشتن أبو رافع وارد مسجد شدند. رسول خدا (ص) وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا رسول الله (ص). سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام شمشیر خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر عبدالله بن انس، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن ابورافع یهودی را به دست او تأیید کرد[۳]. اسود بن ابیض، اسعد بن حرام خزرجی و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی[۴] نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند [۵]. عبدان [۶] گوید: به گمان من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است[۷]. صُهَیله مادر اُبی بن کعب صحابی مشهور، دختر اسود بن حرام بود[۸][۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۵، ص۵۵.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
  3. ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.
  4. ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.
  5. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.
  6. عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)
  7. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.
  8. ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۶.