افراط: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = رذایل اخلاقی
| موضوع مرتبط = رذایل اخلاقی
خط ۹: خط ۸:
افراط به معنای [[تجاوز]] بیشتر و [[تفریط]] کوتاهی و تقصیر بیشتر است. از این ریشه لغوی آیاتی در [[قرآن کریم]] آمده است؛ از جمله:
افراط به معنای [[تجاوز]] بیشتر و [[تفریط]] کوتاهی و تقصیر بیشتر است. از این ریشه لغوی آیاتی در [[قرآن کریم]] آمده است؛ از جمله:


{{متن قرآن|يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ}}<ref>«ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.</ref>
{{متن قرآن|يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ}}<ref>«ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.</ref>  
{{متن قرآن|لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ}}<ref>«آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.</ref> . {{متن قرآن|مُفْرَطُونَ}} در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً {{عربی|"مُفَرِّطُونَ‌"}} بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.
{{متن قرآن|لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ}}<ref>«آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.</ref>. {{متن قرآن|مُفْرَطُونَ}} در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً {{عربی|"مُفَرِّطُونَ‌"}} بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.


از [[آیه]] فهمید که آنانکه بخدا نسبت زائیدن و فرزند می‌دهند پیش از دیگران بآتش وارد خواهند شد.
از [[آیه]] فهمید که آنانکه بخدا نسبت زائیدن و فرزند می‌دهند پیش از دیگران بآتش وارد خواهند شد.


{{متن قرآن|وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا}}<ref>«از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> . فرط (بر وزن عنق) بمعنی [[افراط]] و تجاوز است یعنی از [[هوای نفس]] [[پیروی]] کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود {{عربی|"الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"}}<ref>[[سید علی اکبر قرشی|قرشی، سید علی اکبر]]، [[قاموس قرآن ج۵ (کتاب)| قاموس کتاب]]، ج5، ص 163.</ref>.
{{متن قرآن|وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا}}<ref>«از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.</ref>. فرط (بر وزن عنق) بمعنی [[افراط]] و تجاوز است یعنی از [[هوای نفس]] [[پیروی]] کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود {{عربی|"الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"}}<ref>[[سید علی اکبر قرشی|قرشی، سید علی اکبر]]، [[قاموس قرآن ج۵ (کتاب)| قاموس کتاب]]، ج5، ص 163.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[اسراف]]
* [[اعتدال]]
* [[اعتدال]]
* [[تفریط]]
* [[تفریط]]
خط ۳۵: خط ۳۵:
{{ارزش‌های اجتماعی}}
{{ارزش‌های اجتماعی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:افراط]]
[[رده:افراط]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۶

مقدمه

افراط به معنای تجاوز بیشتر و تفریط کوتاهی و تقصیر بیشتر است. از این ریشه لغوی آیاتی در قرآن کریم آمده است؛ از جمله:

﴿يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ[۱] ﴿لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ[۲]. ﴿مُفْرَطُونَ در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً "مُفَرِّطُونَ‌" بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.

از آیه فهمید که آنانکه بخدا نسبت زائیدن و فرزند می‌دهند پیش از دیگران بآتش وارد خواهند شد.

﴿وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا[۳]. فرط (بر وزن عنق) بمعنی افراط و تجاوز است یعنی از هوای نفس پیروی کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود "الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.
  2. «آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.
  3. «از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.
  4. قرشی، سید علی اکبر، قاموس کتاب، ج5، ص 163.