با توجه به اینکه شیعه و سنی معتقدند که وجود یک پیشوای عادل برای سرپرستی جامعه لازم است در حال حاضر آن پیشوا کیست؟ آیا امام غایب است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر خاتم|پیامبر]] در یک مورد در پاسخ به این سؤال می‌فرماید: {{عربی|"و الّذي بعثني بالحقّ نبيا انّهم يستضيئون بنوره و ينتفعون بولايته في غيبته كانتفاع النّاس بالشّمس اذا سترها سحاب"}}<ref>شیخ سلیمان بن ابراهیم قندوزى حنفى، ینابیع المودّة الذوى القربى، دار الاسوة، چاپ اوّل، ۱۴۱۶ﻫ. ق، ج ۳، ص ۲۳۸.</ref>؛ یعنی همان‌طوری که [[خورشید]] در پشت ابرها نورافشانی برای [[مردم]] دارد و [[مردم]] به واسطه آن راه را تشخیص می‌دهند، همین‌طور [[امام مهدی|امام غایب]] {{ع}} در بحث [[امامت]] روشن شده که [[وظیفه]] [[امام]] تنها [[حکومت]] ظاهری و بیان صوری [[معارف]] و [[راهنمایی]] ظاهری [[مردم]] نیست و [[امام]] چنانکه [[وظیفه]] [[راهنمایی]] صوری [[مردم]] را به عهده دارد همچنان [[ولایت]] و [[رهبری]] [[باطنی]] اعمال را به عهده دارد و اوست که حیات معنوی [[مردم]] را تنظیم می‌کند و حقایق اعمال را به سوی [[خدا]] سوق می‌دهد<ref>داوود الهامى، آخرین امید، مکتب اسلام، ص ۱۸۰، به نقل از علّامه طباطبایى قدّس سرّه.</ref>، چنانکه در [[روایات]] آمده به واسطه ماست که [[آسمان]] بر [[زمین]] فرود نمی‌آید، به واسطه ما [[باران]] [[رحمت]] نازل و [[برکات]] [[زمین]] خارج می‌شود؛ تا حال هیچ‌وقت [[زمین]] از حجّتی خالی نبوده ولی آن [[حجّت]] گاهی ظاهر و مشهود است و گاهی غایب و مستور است، اگر [[امام]] نباشد [[خدا]] [[پرستش]] نمی‌شود<ref>همان، ص ۱۸۱ و ۱۸۲.</ref>. و اما در مورد [[حکومت]] ظاهری [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} از این نکته نباید غافل بود که [[اراده الهی]] بر این امر قرار نگرفته که [[مردم]] را به [[اجبار]] [[مطیع]] نموده و یا از طرق خارق عادت آنها را [[مطیع]] [[حکومت]] [[امام]] [[معصوم]] گرداند، بلکه [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام]] مشروط به شرایطی از جمله [[آمادگی عمومی]] جهانی برای [[حکومت عدل جهانی]]، می‌باشد.