ابراهیم بن طهمان هروی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن طهمان هروی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوسعید ابراهیم بن طهمان بن شعبه هروی خراسانی]] در هرات متولد شد<ref>الوافی بالوفیات ۶/۲۳.</ref> و در [[نیشابور]] [[رشد]] یافت و سپس برای تحصیل [[دانش]] به [[بغداد]] رفت. پس از مدتی اقامت در بغداد به [[مکه]] [[مسافرت]] کرد و تا هنگام [[مرگ]] در آنجا اقامت داشت.<ref>تاریخ بغداد ۶/۱۰۵.</ref> وی [[صحابی امام صادق]]{{ع}} بود.<ref>الجامع فی الرجال ۱/۴۶.</ref> [[علم حدیث]] را نزد آن [[حضرت]] فرا گرفت<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۱/۱۶۰.</ref> و از آن [[امام]]،<ref>بحار الأنوار ۴۷/۲۸.</ref> [[ابواسحاق سبیعی]]، [[اعمش]] و شعبه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۱۲۹.</ref> [[روایت]] کرده است. افرادی چون [[ابوحاتم]]، [[ابوداوود]] و [[احمد حنبل]] از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>دائرة المعارف الشیعیة العامه ۲ / ۹۹.</ref> | [[ابوسعید ابراهیم بن طهمان بن شعبه هروی خراسانی]] در هرات متولد شد<ref>الوافی بالوفیات ۶/۲۳.</ref> و در [[نیشابور]] [[رشد]] یافت و سپس برای تحصیل [[دانش]] به [[بغداد]] رفت. پس از مدتی اقامت در بغداد به [[مکه]] [[مسافرت]] کرد و تا هنگام [[مرگ]] در آنجا اقامت داشت.<ref>تاریخ بغداد ۶/۱۰۵.</ref> وی [[صحابی امام صادق]]{{ع}} بود.<ref>الجامع فی الرجال ۱/۴۶.</ref> [[علم حدیث]] را نزد آن [[حضرت]] فرا گرفت<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۱/۱۶۰.</ref> و از آن [[امام]]،<ref>بحار الأنوار ۴۷/۲۸.</ref> [[ابواسحاق سبیعی]]، [[اعمش]] و شعبه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۱۲۹.</ref> [[روایت]] کرده است. افرادی چون [[ابوحاتم]]، [[ابوداوود]] و [[احمد حنبل]] از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>دائرة المعارف الشیعیة العامه ۲ / ۹۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷
ابراهیم بن طهمان هروی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن طهمان هروی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوسعید ابراهیم بن طهمان بن شعبه هروی خراسانی در هرات متولد شد[۱] و در نیشابور رشد یافت و سپس برای تحصیل دانش به بغداد رفت. پس از مدتی اقامت در بغداد به مکه مسافرت کرد و تا هنگام مرگ در آنجا اقامت داشت.[۲] وی صحابی امام صادق(ع) بود.[۳] علم حدیث را نزد آن حضرت فرا گرفت[۴] و از آن امام،[۵] ابواسحاق سبیعی، اعمش و شعبه[۶] روایت کرده است. افرادی چون ابوحاتم، ابوداوود و احمد حنبل از او روایت نقل کرده‌اند.[۷]
هروی فردی ثقه[۸] و از فقهای اصحاب حدیث بود.[۹] بعضی وی را تضعیف کرده،[۱۰] برخی او را مجهول الحال[۱۱] و عده‌ای دیگر او را پیرو مذهب مرجئه دانسته‌اند.[۱۲] وی دارای اخلاقی نیکو و سخاوتمند بود و عنایت ویژه‌ای به اهل علم داشت.[۱۳] بنابر قولی، ابراهیم در سال ۱۶۳ هـ در مکه یا نیشابور درگذشت.[۱۴] سال‌های دیگری نیز برای وفات وی ذکر شده است.[۱۵] آثار او عبارت‌اند از: «السنن در باب فقه»، «المناقب»، «التفسیر» و «العیدین» [۱۶][۱۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الوافی بالوفیات ۶/۲۳.
- ↑ تاریخ بغداد ۶/۱۰۵.
- ↑ الجامع فی الرجال ۱/۴۶.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۱/۱۶۰.
- ↑ بحار الأنوار ۴۷/۲۸.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۱۲۹.
- ↑ دائرة المعارف الشیعیة العامه ۲ / ۹۹.
- ↑ الوافی بالوفیات ۶/۲۴.
- ↑ معجم المؤلفین ۱/۴۱.
- ↑ میزان الاعتدال ۱/۳۸.
- ↑ تنقیح المقال ۱/۲۱.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۶۲.
- ↑ تاریخ بغداد ۶/۱۰۶.
- ↑ تاریخ بغداد ۶/۱۰۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۶۱ و ۶۳ الوافی بالوفیات ۶/۲۴.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۷.