اسمر بن مضرس طائی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسمر بن مضرس طائی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اسمر یکی از بیابان‌نشینان<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[قبیله طی]] بود که احتمالاً سال نهم هجری<ref>ابن هشام، ج۴، ص۹۹۹؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۲۱.</ref> همراه با قبیله‌اش [[اسلام]] آورد. وی به حضور [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و با ایشان [[بیعت]] کرد<ref>بخاری، ج۲، ص۶۱؛ بیهقی، ج۶، ص۱۴۲.</ref>. | اسمر یکی از بیابان‌نشینان<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[قبیله طی]] بود که احتمالاً سال نهم هجری<ref>ابن هشام، ج۴، ص۹۹۹؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۲۱.</ref> همراه با قبیله‌اش [[اسلام]] آورد. وی به حضور [[رسول خدا]] {{صل}} رسید و با ایشان [[بیعت]] کرد<ref>بخاری، ج۲، ص۶۱؛ بیهقی، ج۶، ص۱۴۲.</ref>. | ||
اسمر پس از [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} در [[بصره]] ساکن شد؛ از این رو، وی را از بیابان‌نشینان بصره<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۵.</ref> یا [[صحابه]] ساکن بصره<ref>ابن سعد، ج۷، ص۵۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۱.</ref> دانسته‌اند. تنها روایتی که از اسمر نقل شده، [[حدیثی]] است که وی در ماجرای بیعت خود از رسول خدا{{صل}} شنیده است. براساس این [[روایت]] که دخترش [[عقیله]] از اسمر نقل کرده، [[پیامبر]] فرمود: هر کس در [[تصرف]] [[اراضی]] (موات) بر [[مسلمان]] دیگری پیشی بگیرد، درباره آن [[حق]] دارد. به گزارش اسمر، پس از این سخنان، [[مسلمانان]] در سنگچین کردن اراضی [[شتاب]] گرفتند<ref>ابو داود، ج۲، ص۵۰.</ref>. این روایت از معدود مبانی [[قاعده فقهی]] «[[سبقت]]» در تصرف [[اراضی موات]] درآمده است<ref>نووی، ج۱۵، ص۲۰۷؛ خوانساری، ج۵، ص۲۳۴؛ خویی، ج۱، ص۱۴۵.</ref>. | اسمر پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} در [[بصره]] ساکن شد؛ از این رو، وی را از بیابان‌نشینان بصره<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۹۵.</ref> یا [[صحابه]] ساکن بصره<ref>ابن سعد، ج۷، ص۵۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۱.</ref> دانسته‌اند. تنها روایتی که از اسمر نقل شده، [[حدیثی]] است که وی در ماجرای بیعت خود از رسول خدا {{صل}} شنیده است. براساس این [[روایت]] که دخترش [[عقیله]] از اسمر نقل کرده، [[پیامبر]] فرمود: هر کس در [[تصرف]] [[اراضی]] (موات) بر [[مسلمان]] دیگری پیشی بگیرد، درباره آن [[حق]] دارد. به گزارش اسمر، پس از این سخنان، [[مسلمانان]] در سنگچین کردن اراضی [[شتاب]] گرفتند<ref>ابو داود، ج۲، ص۵۰.</ref>. این روایت از معدود مبانی [[قاعده فقهی]] «[[سبقت]]» در تصرف [[اراضی موات]] درآمده است<ref>نووی، ج۱۵، ص۲۰۷؛ خوانساری، ج۵، ص۲۳۴؛ خویی، ج۱، ص۱۴۵.</ref>. | ||
برخی، اسمر را [[برادر]] یکی از صحابه شناخته شده قبیله طی [[عروة بن مضرس طائی]] دانسته‌اند که البته [[دلایل]] کافی برای این انتساب وجود ندارد<ref>ر.ک: ابن عبد البر، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. این قول را برخی صحابه‌نگاران بعدی نیز نقل کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.</ref>. برخی نیز به [[اشتباه]] پدرش را [[ابیض بن مضرس]] دانسته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.</ref><ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسمر بن مضرس طائی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۲.</ref> | برخی، اسمر را [[برادر]] یکی از صحابه شناخته شده قبیله طی [[عروة بن مضرس طائی]] دانسته‌اند که البته [[دلایل]] کافی برای این انتساب وجود ندارد<ref>ر. ک: ابن عبد البر، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. این قول را برخی صحابه‌نگاران بعدی نیز نقل کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.</ref>. برخی نیز به [[اشتباه]] پدرش را [[ابیض بن مضرس]] دانسته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.</ref><ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسمر بن مضرس طائی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۲
اسمر بن مضرس طائی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسمر بن مضرس طائی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اسمر یکی از بیابان‌نشینان[۱] قبیله طی بود که احتمالاً سال نهم هجری[۲] همراه با قبیله‌اش اسلام آورد. وی به حضور رسول خدا (ص) رسید و با ایشان بیعت کرد[۳].
اسمر پس از رحلت رسول خدا (ص) در بصره ساکن شد؛ از این رو، وی را از بیابان‌نشینان بصره[۴] یا صحابه ساکن بصره[۵] دانسته‌اند. تنها روایتی که از اسمر نقل شده، حدیثی است که وی در ماجرای بیعت خود از رسول خدا (ص) شنیده است. براساس این روایت که دخترش عقیله از اسمر نقل کرده، پیامبر فرمود: هر کس در تصرف اراضی (موات) بر مسلمان دیگری پیشی بگیرد، درباره آن حق دارد. به گزارش اسمر، پس از این سخنان، مسلمانان در سنگچین کردن اراضی شتاب گرفتند[۶]. این روایت از معدود مبانی قاعده فقهی «سبقت» در تصرف اراضی موات درآمده است[۷].
برخی، اسمر را برادر یکی از صحابه شناخته شده قبیله طی عروة بن مضرس طائی دانسته‌اند که البته دلایل کافی برای این انتساب وجود ندارد[۸]. این قول را برخی صحابه‌نگاران بعدی نیز نقل کرده‌اند[۹]. برخی نیز به اشتباه پدرش را ابیض بن مضرس دانسته‌اند[۱۰][۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۴۷.
- ↑ ابن هشام، ج۴، ص۹۹۹؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۲۱.
- ↑ بخاری، ج۲، ص۶۱؛ بیهقی، ج۶، ص۱۴۲.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۹۵.
- ↑ ابن سعد، ج۷، ص۵۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۱.
- ↑ ابو داود، ج۲، ص۵۰.
- ↑ نووی، ج۱۵، ص۲۰۷؛ خوانساری، ج۵، ص۲۳۴؛ خویی، ج۱، ص۱۴۵.
- ↑ ر. ک: ابن عبد البر، ج۱، ص۲۲۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۸۰.
- ↑ اسماعیلی، مهران، مقاله «اسمر بن مضرس طائی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۲.