تعس در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[تعس]]: با صورت بر [[زمین]] خوردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۸۸.</ref>، [[هلاکت]]، زوال، [[انحطاط]] و [[ضعف]] شدید<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۶، ص۳۲.</ref>. | * [[تعس]]: با صورت بر [[زمین]] خوردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۸۸.</ref>، [[هلاکت]]، زوال، [[انحطاط]] و [[ضعف]] شدید<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۶، ص۳۲.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ}}<ref>«و کافران را نگونساری باد و (خداوند) کردارهایشان را بیراه گرداند!» سوره محمد، آیه ۸.</ref>. | *{{متن قرآن|فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ}}<ref>«و کافران را نگونساری باد و (خداوند) کردارهایشان را بیراه گرداند!» سوره محمد، آیه ۸.</ref>. | ||
*کلمه [[تعس]] برای [[نفرین]] و [[دعا]] به کار می‌رود؛ مانند {{متن قرآن|قَاتَلَهُمُ اللَّهُ}}<ref>«خدايشان بکُشد!» سوره توبه، آیه ۳۰.</ref><ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.</ref>. | * کلمه [[تعس]] برای [[نفرین]] و [[دعا]] به کار می‌رود؛ مانند {{متن قرآن|قَاتَلَهُمُ اللَّهُ}}<ref>«خدايشان بکُشد!» سوره توبه، آیه ۳۰.</ref><ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.</ref>. | ||
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[انحطاط]] به شرایطی از [[جامعه]] اطلاق می‌شود که در آن [[ارزش‌ها]]، [[رسوم]]، [[اعتقادات]]، [[اعتماد]] و [[اطمینان]]، نه به [[دلیل]] [[شکست]] [[اقتصادی]]، بلکه به علت فنا و فرسودگی [[اخلاقی]] و [[روحی]] در حال سقوط و زوال است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۰۴.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۸.</ref>. | * در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[انحطاط]] به شرایطی از [[جامعه]] اطلاق می‌شود که در آن [[ارزش‌ها]]، [[رسوم]]، [[اعتقادات]]، [[اعتماد]] و [[اطمینان]]، نه به [[دلیل]] [[شکست]] [[اقتصادی]]، بلکه به علت فنا و فرسودگی [[اخلاقی]] و [[روحی]] در حال سقوط و زوال است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۰۴.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تعس است. تعس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تعس در قرآن - تعس در حدیث - تعس در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- تعس: با صورت بر زمین خوردن[۱]، هلاکت، زوال، انحطاط و ضعف شدید[۲].
فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ
[۳].- کلمه تعس برای نفرین و دعا به کار می‌رود؛ مانند قَاتَلَهُمُ اللَّهُ[۴][۵].
- در فرهنگ سیاسی انحطاط به شرایطی از جامعه اطلاق می‌شود که در آن ارزش‌ها، رسوم، اعتقادات، اعتماد و اطمینان، نه به دلیل شکست اقتصادی، بلکه به علت فنا و فرسودگی اخلاقی و روحی در حال سقوط و زوال است[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۸۸.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۶، ص۳۲.
- ↑ «و کافران را نگونساری باد و (خداوند) کردارهایشان را بیراه گرداند!» سوره محمد، آیه ۸.
- ↑ «خدايشان بکُشد!» سوره توبه، آیه ۳۰.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۰۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۸.