جابر بن عروه غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[')
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{ب|''الطيبين السادة الاخيار''|2=''صلي عليهم خالق الابرار''}}
{{ب|''الطيبين السادة الاخيار''|2=''صلي عليهم خالق الابرار''}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
:«طایفۀ [[غفار]] و [[خندف]] و نزار می‌دانند که ما [[یاور]] [[محمّد]] مصطفاییم. ای [[مردم]] از سلالۀ [[پاکان]] و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، [[حمایت]] کنید. [[درود]][[آفریدگار]] [[نیکان]] بر آنان باد!»
:«طایفۀ [[غفار]] و [[خندف]] و نزار می‌دانند که ما [[یاور]] [[محمّد]] مصطفاییم. ای [[مردم]] از سلالۀ [[پاکان]] و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، [[حمایت]] کنید. [[درود]] [[آفریدگار]] [[نیکان]] بر آنان باد!»


«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به [[خاک]] افکندن شماری از [[دشمنان]] به [[شهادت]] رسید <ref>مقتل الحسین{{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲. </ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۱۸.</ref>
«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به [[خاک]] افکندن شماری از [[دشمنان]] به [[شهادت]] رسید <ref>مقتل الحسین{{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲. </ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۱۸.</ref>

نسخهٔ ‏۱۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۸

مقدمه

جابر بن عُروه غفاری از کسانی است که در منابع متأخّر از او به عنوان صحابی پیامبر اکرم(ص) و شهید کربلا یاد شده است[۱].

نوشته‌اند که «جابر» در جنگ بدر و دیگر غزوه‌ها، همراه رسول خدا(ص) شرکت داشت؛ و در روز عاشورا مردی سالخورده بود. دستمالی بر ابروانش بست و آن‎ها را از جلوی دیدگانش کنار زد. در این هنگام امام حسین(ع) نگاهی به او انداخت و فرمود: «ای پیرمرد، خداوند کار تو را پاداش دهد» وی آن‌گاه عزم میدان کرد و چنین رجز می‌خواند:

قد علمت حقّاً بنوغفاروخندف ثم بنو نزار
نبصرنا لاحمد المختاريا قوم حاموا عن بني الاطهار
الطيبين السادة الاخيارصلي عليهم خالق الابرار
«طایفۀ غفار و خندف و نزار می‌دانند که ما یاور محمّد مصطفاییم. ای مردم از سلالۀ پاکان و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، حمایت کنید. درود آفریدگار نیکان بر آنان باد!»

«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به خاک افکندن شماری از دشمنان به شهادت رسید [۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. از منابع کهن، تنها مقتل ابومخنف – که متفرداتش نزد اهل تحقیق جای تردید است – از او به عنوان صحابی و شهید یاد کرده است (مقتل الحسین(ع)، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶). صحابی بودنش نیز ثابت نیست؛ زیرا در منابع معتبر نشانی از وی دیده نمی‌شود.
  2. مقتل الحسین(ع)، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۱۸.