حسن بن حسين نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'عمربن' به 'عمر بن')
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابومحمد حسن بن حسین بن علی بن عباس نوبختی کاتب]] یکی از افراد [[خاندان]] بنی‌نوبخت بود که در سال ۳۲۰ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد. از جمله شیعیانی بود که متهم به [[گرایش]] به اعتزال شده است. <ref>الانساب، ج ۵، ص۵۳۰.</ref> هرچند [[احادیث]] بسیار کمی دارد، <ref>البدایة و النهایه، ج ۱۱، ص۳۴۷.</ref> ازآنجا که فردی صادق و [[راستگو]] بوده، تمام شنیده‌ها و روایاتش صحیح می‌‌باشند. <ref>المنتظم، ج ۱۵، ص۸۶.</ref> همچنین فردی کاتب نیز بوده و قسمتی از اشعار ابونواس را [[روایت]] نموده است. <ref>خاندان نوبختی، ص۲۴۰.</ref> [[ابوالحسن محمد بن سلیمان بصری]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۱۱۲.</ref> [[ابوعبدالله حسن بن اسماعیل محاملی]]، [[ابوالعباس ضبعی نحوی]]، [[علی بن هارون بن یحیی منجم]] و [[ابوالحسن علی بن اسماعیل نوبختی]] از استادان وی به شمار می‌‌آیند. <ref>تاریخ بغداد، ج ۵، ص۲۳۳، ج ۷، ص۳۰۹، ج۱۱، ص۳۴۶ و ج ۱۲، ص۱۱۸.</ref> افرادی چون [[ابوبکر برقانی]]، [[ابوالقاسم ازهری]]، [[ابوالفرج طناجیری]]، [[ابوالقاسم بن خلال]]، [[ابوالقاسم تنوخی]] و [[ابوطاهر محمد بن علی بن محمد بن عبدالله]] از جمله [[شاگردان]] و [[راویان]] وی محسوب می‌‌شوند. <ref>الانساب، ج ۱، ص۴۳۳ و ج ۵، ص۵۳۰.</ref> استادش [[ابن مبشر واسطی]] به او توجه بسیاری داشت و او را در کنار خود می‌‌نشاند تا [[حدیث]] بشنود. <ref>تاریخ بغداد، ج ۷، ص۳۰۹.</ref> نوبختی، [[ابوالفرج اصفهانی]] را فردی [[کذاب]] می‌‌داند و درباره او می‌‌گوید: ابوالفرج کتب بسیاری را از بازار خریده بود و تمام روایاتش از این کتاب‌ها بود. <ref>میزان الاعتدال، ج ۳، ص۱۲۴؛ لسان المیزان، ج ۴، ص۲۲۲.</ref> وی در [[ذی القعده]] [[سال]] ۴۰۳ [[وفات]] یافت. <ref>اللباب فی تهذیب الانساب، ج ۳، ص۳۲۸.</ref> کتاب‌های مختصر الکون و الفساد لارسطاطالیس، الرد علی اصحاب التناسخ، الآراء والدیانات، الاحتجاج لعمربن عباد، الامامه که ناتمام ماند، التوحید، نقض کتاب ابی‌عیسی فی الغریب المشرقی آثار وی می‌‌باشد<ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۲۷۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص ۱۳۰ - ۱۳۱.</ref>
[[ابومحمد حسن بن حسین بن علی بن عباس نوبختی کاتب]] یکی از افراد [[خاندان]] بنی‌نوبخت بود که در سال ۳۲۰ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد. از جمله شیعیانی بود که متهم به [[گرایش]] به اعتزال شده است. <ref>الانساب، ج ۵، ص۵۳۰.</ref> هرچند [[احادیث]] بسیار کمی دارد، <ref>البدایة و النهایه، ج ۱۱، ص۳۴۷.</ref> ازآنجا که فردی صادق و [[راستگو]] بوده، تمام شنیده‌ها و روایاتش صحیح می‌‌باشند. <ref>المنتظم، ج ۱۵، ص۸۶.</ref> همچنین فردی کاتب نیز بوده و قسمتی از اشعار ابونواس را [[روایت]] نموده است. <ref>خاندان نوبختی، ص۲۴۰.</ref> [[ابوالحسن محمد بن سلیمان بصری]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۱۱۲.</ref> [[ابوعبدالله حسن بن اسماعیل محاملی]]، [[ابوالعباس ضبعی نحوی]]، [[علی بن هارون بن یحیی منجم]] و [[ابوالحسن علی بن اسماعیل نوبختی]] از استادان وی به شمار می‌‌آیند. <ref>تاریخ بغداد، ج ۵، ص۲۳۳، ج ۷، ص۳۰۹، ج۱۱، ص۳۴۶ و ج ۱۲، ص۱۱۸.</ref> افرادی چون [[ابوبکر برقانی]]، [[ابوالقاسم ازهری]]، [[ابوالفرج طناجیری]]، [[ابوالقاسم بن خلال]]، [[ابوالقاسم تنوخی]] و [[ابوطاهر محمد بن علی بن محمد بن عبدالله]] از جمله [[شاگردان]] و [[راویان]] وی محسوب می‌‌شوند. <ref>الانساب، ج ۱، ص۴۳۳ و ج ۵، ص۵۳۰.</ref> استادش [[ابن مبشر واسطی]] به او توجه بسیاری داشت و او را در کنار خود می‌‌نشاند تا [[حدیث]] بشنود. <ref>تاریخ بغداد، ج ۷، ص۳۰۹.</ref> نوبختی، [[ابوالفرج اصفهانی]] را فردی [[کذاب]] می‌‌داند و درباره او می‌‌گوید: ابوالفرج کتب بسیاری را از بازار خریده بود و تمام روایاتش از این کتاب‌ها بود. <ref>میزان الاعتدال، ج ۳، ص۱۲۴؛ لسان المیزان، ج ۴، ص۲۲۲.</ref> وی در [[ذی القعده]] [[سال]] ۴۰۳ [[وفات]] یافت. <ref>اللباب فی تهذیب الانساب، ج ۳، ص۳۲۸.</ref> کتاب‌های مختصر الکون و الفساد لارسطاطالیس، الرد علی اصحاب التناسخ، الآراء والدیانات، الاحتجاج لعمر بن عباد، الامامه که ناتمام ماند، التوحید، نقض کتاب ابی‌عیسی فی الغریب المشرقی آثار وی می‌‌باشد<ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۲۷۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص ۱۳۰ - ۱۳۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۳

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومحمد حسن بن حسین بن علی بن عباس نوبختی کاتب یکی از افراد خاندان بنی‌نوبخت بود که در سال ۳۲۰ه در بغداد به دنیا آمد. از جمله شیعیانی بود که متهم به گرایش به اعتزال شده است. [۱] هرچند احادیث بسیار کمی دارد، [۲] ازآنجا که فردی صادق و راستگو بوده، تمام شنیده‌ها و روایاتش صحیح می‌‌باشند. [۳] همچنین فردی کاتب نیز بوده و قسمتی از اشعار ابونواس را روایت نموده است. [۴] ابوالحسن محمد بن سلیمان بصری، [۵] ابوعبدالله حسن بن اسماعیل محاملی، ابوالعباس ضبعی نحوی، علی بن هارون بن یحیی منجم و ابوالحسن علی بن اسماعیل نوبختی از استادان وی به شمار می‌‌آیند. [۶] افرادی چون ابوبکر برقانی، ابوالقاسم ازهری، ابوالفرج طناجیری، ابوالقاسم بن خلال، ابوالقاسم تنوخی و ابوطاهر محمد بن علی بن محمد بن عبدالله از جمله شاگردان و راویان وی محسوب می‌‌شوند. [۷] استادش ابن مبشر واسطی به او توجه بسیاری داشت و او را در کنار خود می‌‌نشاند تا حدیث بشنود. [۸] نوبختی، ابوالفرج اصفهانی را فردی کذاب می‌‌داند و درباره او می‌‌گوید: ابوالفرج کتب بسیاری را از بازار خریده بود و تمام روایاتش از این کتاب‌ها بود. [۹] وی در ذی القعده سال ۴۰۳ وفات یافت. [۱۰] کتاب‌های مختصر الکون و الفساد لارسطاطالیس، الرد علی اصحاب التناسخ، الآراء والدیانات، الاحتجاج لعمر بن عباد، الامامه که ناتمام ماند، التوحید، نقض کتاب ابی‌عیسی فی الغریب المشرقی آثار وی می‌‌باشد[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. ↑ الانساب، ج ۵، ص۵۳۰.
  2. ↑ البدایة و النهایه، ج ۱۱، ص۳۴۷.
  3. ↑ المنتظم، ج ۱۵، ص۸۶.
  4. ↑ خاندان نوبختی، ص۲۴۰.
  5. ↑ الانساب، ج ۲، ص۱۱۲.
  6. ↑ تاریخ بغداد، ج ۵، ص۲۳۳، ج ۷، ص۳۰۹، ج۱۱، ص۳۴۶ و ج ۱۲، ص۱۱۸.
  7. ↑ الانساب، ج ۱، ص۴۳۳ و ج ۵، ص۵۳۰.
  8. ↑ تاریخ بغداد، ج ۷، ص۳۰۹.
  9. ↑ میزان الاعتدال، ج ۳، ص۱۲۴؛ لسان المیزان، ج ۴، ص۲۲۲.
  10. ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ج ۳، ص۳۲۸.
  11. ↑ هدیة العارفین، ج ۱، ص۲۷۴.
  12. ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص ۱۳۰ - ۱۳۱.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=حسن_بن_حسين_نوبختی&oldid=1165956»