على بن عباس نوبختی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالحسن علی بن عباس بن اسماعیل بن ابی‌سهل نوبختی از شاعران بزرگ بغداد و از مردمان کریم و ادب‌پرور معاصر ابوسهل اسماعیل بن علی نوبختی (پسر عمویش) بود. نوبختی در سال ۳۱۷ هجری از سوی مقتدر عباسی، وکیل فروش جامه‌های موجود در خزانه و برخی از املاک خلیفه شد. همچنین در سال ۳۲۰ هجری از سوی القاهر عباسی، وکالت فروش املاک سیده، مادر المقتدر را بر عهده گرفت. [۱] وی در شعر و ادب، شاگرد دو تن از بزرگ‌ترین شاعران روزگار خویش، یعنی بحتری و ابن رومی به شمار می‌‌رفت و اشعاری نیکو و روان می‌‌سرود. [۲] الندیم؛ ابوالحسین را در ردیف منشیان شاعر آورده و می‌‌گوید دفتر شعر او بیش از ۲۰۰ ورقه است. [۳] در تاریخ درگذشت وی اختلاف است. یاقوت آن را در سال ۳۲۹ هجری دانسته است [۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. خاندان نوبختی، ص۱۹۳.
  2. تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص۲۱۱.
  3. الفهرست (الندیم)، ص۱۹۳.
  4. معجم الادبا، ج ۱۳، ص۲۶۷.
  5. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲، ص۳۱۲ - ۳۱۳.