دین و دین‌داری در آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۹

مقدمه

یکی از ویژگی‌های دوران غیبت کم رنگ شدن دین در میان مردم می‌‌باشد. گویا مردم گمان می‌‌کنند که بی‌سرپرست رها شده‌اند، بنابراین برخی نسبت به سرانجام خود ناامید شده و این یأس باعث ایجاد سستی در دین آنها می‌‌شود. این امر اثرات خود را تنها بر انسان‌های سست ایمان نمی‌گذارد بلکه جامعه را هم به گونه‌ای خواهد نمود که مجال برای افراد با ایمان نیز تنگ خواهد شد. از روایاتی که درباره اوضاع دین و دیانت در آخرالزمان به ما رسیده فهمیده می‌‌شود که در آخرالزمان ایمان بسیار کم مورد توجه مردم قرار می‌‌گیرد و کسانی که سعی در حفظ ایمان خود دارند از سوی اجتماع یا مطرود می‌‌شوند و یا بی‌اهمیت خواهند بود و شرایط برای استقامت در دین چنان سخت است که مانند نگه داشتن آتش گداخته در کف دست یا برچیدن خارهای تیز گیاهان خاردار با کف دست می‌‌باشد!^[۱]^[۲].

پرسش مستقیم

وضعیت دینی مردم در دوران پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)

منابع

حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان.

پانویس

↑ ر. ک: اسلام.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۷۷.

[1] ر. ک: اسلام.

[2] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۷۷.

[۱]

[۲]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*یکی از [[ویژگی‌های دوران غیبت]] کم رنگ شدن [[دین]] در میان [[مردم]] می‌‌باشد. گویا [[مردم]] [[گمان]] می‌‌کنند که بی‌سرپرست رها شده‌اند، بنابراین برخی نسبت به سرانجام خود [[ناامید]] شده و این [[یأس]] باعث ایجاد [[سستی]] در [[دین]] آنها می‌‌شود. این امر اثرات خود را تنها بر انسان‌های [[سست ایمان]] نمی‌گذارد بلکه [[جامعه]] را هم به گونه‌ای خواهد نمود که مجال برای افراد با [[ایمان]] نیز تنگ خواهد شد. از روایاتی که درباره اوضاع [[دین]] و [[دیانت]] در [[آخرالزمان]] به ما رسیده فهمیده می‌‌شود که در [[آخرالزمان]] [[ایمان]] بسیار کم مورد توجه [[مردم]] قرار می‌‌گیرد و کسانی که سعی در حفظ [[ایمان]] خود دارند از سوی اجتماع یا مطرود می‌‌شوند و یا بی‌اهمیت خواهند بود و شرایط برای [[استقامت در دین]] چنان سخت است که مانند نگه داشتن [[آتش]] گداخته در [[کف دست]] یا برچیدن خارهای تیز گیاهان خاردار با [[کف دست]] می‌‌باشد!<ref>ر.ک: اسلام.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۷۷.</ref>.
+* یکی از [[ویژگی‌های دوران غیبت]] کم رنگ شدن [[دین]] در میان [[مردم]] می‌‌باشد. گویا [[مردم]] [[گمان]] می‌‌کنند که بی‌سرپرست رها شده‌اند، بنابراین برخی نسبت به سرانجام خود [[ناامید]] شده و این [[یأس]] باعث ایجاد [[سستی]] در [[دین]] آنها می‌‌شود. این امر اثرات خود را تنها بر انسان‌های [[سست ایمان]] نمی‌گذارد بلکه [[جامعه]] را هم به گونه‌ای خواهد نمود که مجال برای افراد با [[ایمان]] نیز تنگ خواهد شد. از روایاتی که درباره اوضاع [[دین]] و [[دیانت]] در [[آخرالزمان]] به ما رسیده فهمیده می‌‌شود که در [[آخرالزمان]] [[ایمان]] بسیار کم مورد توجه [[مردم]] قرار می‌‌گیرد و کسانی که سعی در حفظ [[ایمان]] خود دارند از سوی اجتماع یا مطرود می‌‌شوند و یا بی‌اهمیت خواهند بود و شرایط برای [[استقامت در دین]] چنان سخت است که مانند نگه داشتن [[آتش]] گداخته در [[کف دست]] یا برچیدن خارهای تیز گیاهان خاردار با [[کف دست]] می‌‌باشد!<ref>ر. ک: اسلام.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۷۷.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+== پرسش مستقیم ==
 * [[وضعیت دینی مردم در دوران پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)]]