زرارة بن اعين در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[فقیه]] و [[متکلم]] و [[محدث]] [[ثقه]] [[شیعی]]، از اَجلّه [[شیعه]] و از [[حواریّون]] [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} و از [[اصحاب]] اِجماع. [[اهل کوفه]].  
[[فقیه]] و [[متکلم]] و [[محدث]] [[ثقه]] [[شیعی]]، از اَجلّه [[شیعه]] و از [[حواریّون]] [[امام باقر]] {{ع}} و [[امام صادق]] {{ع}} و از [[اصحاب]] اِجماع. [[اهل کوفه]].  
اوراست: کتاب الاستطاعَة والجَبر. [[اهل سنت]] او را از [[غُلات شیعه]] شمرده‌اند. [[فرقه]] زُراریّه به او منسوب است. [[خاندان]] او ([[بیت]] اَعیَن) از [[بیوت]] بزرگ شیعه بوده که [[محدّثان]] بزرگی از آن برخاسته‌اند. برخی نام او را [[عبد]] ربّه و [[لقب]] او را زُراره گفته‌اند.<ref>خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲]] ص۱۱۴۹.</ref>.
اوراست: کتاب الاستطاعَة والجَبر. [[اهل سنت]] او را از [[غُلات شیعه]] شمرده‌اند. [[فرقه]] زُراریّه به او منسوب است. [[خاندان]] او ([[بیت]] اَعیَن) از [[بیوت]] بزرگ شیعه بوده که [[محدّثان]] بزرگی از آن برخاسته‌اند. برخی نام او را [[عبد]] ربّه و [[لقب]] او را زُراره گفته‌اند.<ref>خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲]] ص۱۱۴۹.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۱

مقدمه

فقیه و متکلم و محدث ثقه شیعی، از اَجلّه شیعه و از حواریّون امام باقر (ع) و امام صادق (ع) و از اصحاب اِجماع. اهل کوفه. اوراست: کتاب الاستطاعَة والجَبر. اهل سنت او را از غُلات شیعه شمرده‌اند. فرقه زُراریّه به او منسوب است. خاندان او (بیت اَعیَن) از بیوت بزرگ شیعه بوده که محدّثان بزرگی از آن برخاسته‌اند. برخی نام او را عبد ربّه و لقب او را زُراره گفته‌اند.[۱].[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۱۴۹.