سالم بن عمرو در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲۵: خط ۲۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: سالم بن عمرو]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۹

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ»[۱]؛

سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه غلام بنی مَدَنِیَّه کلبی است. او از اهالی کوفه و شیعه‌ای شجاع بود. هنگام ورود حضرت مسلم(ع) به کوفه با ایشان بیعت کرد و در قیام آن حضرت بر ضد ابن زیاد شرکت جست؛ پس از شهادت مسلم، او و جمعی دیگر از شیعیان کوفه توسط کثیر بن شهاب دستگیر شدند؛ ولی سالم بن عمرو از زندان فرار کرد و در میان قبیله خود مخفی شد.

هنگامی که خبر ورود امام حسین(ع) به کربلا را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری امام حسین(ع) و یارانش شتافت و در سرزمین کربلا به کاروان حسینی پیوست و همچنان در خدمت امام(ع) بود تا آنکه در روز عاشورا به شهادت رسید[۲].

سماوی، وی را از شهیدان حمله نخست دانسته است[۳].

در فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام فرستاده است.[۴]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.
  3. ابصارالعین، ص۱۶۰.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۷.