عبدالرحمن بن مسعود تیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی از [[شیعیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و در عصر [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] در [[مدائن]] به محضر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} شرفیاب شد و از آن [[حضرت]] و [[سلمان فارسی]] [[نقل حدیث]] کرد<ref>تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref>.
وی از [[شیعیان]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در عصر [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] در [[مدائن]] به محضر [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرفیاب شد و از آن [[حضرت]] و [[سلمان فارسی]] [[نقل حدیث]] کرد<ref>تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref>.


وی به همراه پدرش در روز هفتم [[محرم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] در [[کربلا]] [[خدمت]] [[امام حسین]]{{ع}} رسید و ملازم [[حضرت]] شد و در [[روز عاشورا]] با دیگر [[یاران امام]]{{ع}} [[جان]] خود را فدای آن [[حضرت]] نمود<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر.ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.</ref>. و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به این دو بزرگوار [[سلام]] داده شده است که بر آنان [[فخر]] و [[شرف]] است<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.</ref>
وی به همراه پدرش در روز هفتم [[محرم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] در [[کربلا]] [[خدمت]] [[امام حسین]] {{ع}} رسید و ملازم [[حضرت]] شد و در [[روز عاشورا]] با دیگر [[یاران امام]] {{ع}} [[جان]] خود را فدای آن [[حضرت]] نمود<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.</ref>. و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به این دو بزرگوار [[سلام]] داده شده است که بر آنان [[فخر]] و [[شرف]] است<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۹

مقدمه

وی از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود و در عصر خلافت عمر بن خطاب در مدائن به محضر امیرالمؤمنین (ع) شرفیاب شد و از آن حضرت و سلمان فارسی نقل حدیث کرد[۱].

وی به همراه پدرش در روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا خدمت امام حسین (ع) رسید و ملازم حضرت شد و در روز عاشورا با دیگر یاران امام (ع) جان خود را فدای آن حضرت نمود[۲]. و در زیارت ناحیه مقدسه به این دو بزرگوار سلام داده شده است که بر آنان فخر و شرف است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.
  3. بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.