عتبه بن أخنس بن قیس: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عتبه بن أخنس بن قیس در تاریخ اسلامی]] - [[عتبه بن أخنس بن قیس در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*عتبه از قبیلۀ [[بنی سعد بن بکر بن هوازن]] و از [[شیعیان]] [[دلاور]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] بود. وی از کسانی بود که مورد [[اعتماد]] و [[وثوق]] [[حضرت علی]]{{ع}} قرار گرفت و لذا [[امام]]{{ع}} او را به [[بصره]] فرستاد تا [[نامه]] [[حضرت]] را به [[عبدالله بن عباس]] [[استاندار بصره]] برساند <ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.</ref>. | * عتبه از قبیلۀ [[بنی سعد بن بکر بن هوازن]] و از [[شیعیان]] [[دلاور]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] بود. وی از کسانی بود که مورد [[اعتماد]] و [[وثوق]] [[حضرت علی]] {{ع}} قرار گرفت و لذا [[امام]] {{ع}} او را به [[بصره]] فرستاد تا [[نامه]] [[حضرت]] را به [[عبدالله بن عباس]] [[استاندار بصره]] برساند <ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.</ref>. | ||
*عتبه هیچ گاه از [[عشق]] و علاقه‌اش نسبت به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[دست]] برنداشت و پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که [[زیاد بن ابیه]] [[حاکم کوفه]] و [[بصره]] از جانب [[معاویه]] بر او [[خشم]] گرفت و پس از آنکه [[حجر بن عدی]] و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به [[شام]] فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، [[سعید بن نمران همدانی ناعطی]] بود که این دو را هم به [[شام]] فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، [[شیعه]] [[مخلص]] و [[راستین]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به [[دستور]] [[معاویه]] اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا [[آزاد]] شدند <ref>الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.</ref>. | * عتبه هیچ گاه از [[عشق]] و علاقه‌اش نسبت به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[دست]] برنداشت و پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که [[زیاد بن ابیه]] [[حاکم کوفه]] و [[بصره]] از جانب [[معاویه]] بر او [[خشم]] گرفت و پس از آنکه [[حجر بن عدی]] و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به [[شام]] فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، [[سعید بن نمران همدانی ناعطی]] بود که این دو را هم به [[شام]] فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، [[شیعه]] [[مخلص]] و [[راستین]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به [[دستور]] [[معاویه]] اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا [[آزاد]] شدند <ref>الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.</ref>. | ||
*عتبه بن أخنس بن قیس و [[حجر بن عدی]] و دیگر [[یاران]] [[حجر بن عدی]] در سال ۵۱ [[هجری]] در [[مرج]] [[عذرا]] نزدیکی مرز [[شام]] به [[شهادت]] رسیدند و [[مزار]] آنان [[زیارتگاه]] [[شیعیان]] است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.</ref> | * عتبه بن أخنس بن قیس و [[حجر بن عدی]] و دیگر [[یاران]] [[حجر بن عدی]] در سال ۵۱ [[هجری]] در [[مرج]] [[عذرا]] نزدیکی مرز [[شام]] به [[شهادت]] رسیدند و [[مزار]] آنان [[زیارتگاه]] [[شیعیان]] است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶
عتبه بن أخنس بن قیس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عتبه بن أخنس بن قیس در تاریخ اسلامی - عتبه بن أخنس بن قیس در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- عتبه از قبیلۀ بنی سعد بن بکر بن هوازن و از شیعیان دلاور سپاه امیرالمؤمنین (ع) در جنگ صفین و نهروان بود. وی از کسانی بود که مورد اعتماد و وثوق حضرت علی (ع) قرار گرفت و لذا امام (ع) او را به بصره فرستاد تا نامه حضرت را به عبدالله بن عباس استاندار بصره برساند [۱].
- عتبه هیچ گاه از عشق و علاقه‌اش نسبت به امیرالمؤمنین (ع) دست برنداشت و پس از شهادت آن حضرت بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که زیاد بن ابیه حاکم کوفه و بصره از جانب معاویه بر او خشم گرفت و پس از آنکه حجر بن عدی و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به شام فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، سعید بن نمران همدانی ناعطی بود که این دو را هم به شام فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، شیعه مخلص و راستین امیرالمؤمنین (ع) به دستور معاویه اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا آزاد شدند [۲].
- عتبه بن أخنس بن قیس و حجر بن عدی و دیگر یاران حجر بن عدی در سال ۵۱ هجری در مرج عذرا نزدیکی مرز شام به شهادت رسیدند و مزار آنان زیارتگاه شیعیان است.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.
- ↑ الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.