علی بن مهزیار اهوازی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اشتباه نشود|علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی}} | {{اشتباه نشود|علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی}} | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[علی بن مهزیار اهوازی در معارف مهدویت]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی دورقی]] اصالتاً از دورق [[خوزستان]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴.</ref> [[اهل]] [[هند]]، روستایی در [[فارس]] و ساکن [[اهواز]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۴۸.</ref> [[امام کاظم]]،<ref> مناقب آل ابی طالب ۴/۳۵۰.</ref> [[امام رضا]]، [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{ع}}<ref> رجال الطوسی ۳۸۱، ۴۰۳ و ۴۱۷.</ref> را [[درک]] کرد و [[صحابی]] ایشان بود. از امام هشتم و نهم<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴.</ref> و همچنین از [[فضالة بن ایوب]] و [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰۷ و ۲۴۵.</ref> راویانی چون [[عباس بن معروف]]، [[محمد بن عبدالجبار]]، [[حسین بن اسحاق]]، [[محمد بن عیسی یقطینی]] و [[سهل بن زیاد]] از او [[نقل حدیث]] نمودهاند.<ref>جامع الرواة ۱/۶۰۴.</ref> | [[ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی دورقی]] اصالتاً از دورق [[خوزستان]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴.</ref> [[اهل]] [[هند]]، روستایی در [[فارس]] و ساکن [[اهواز]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۴۸.</ref> [[امام کاظم]]،<ref> مناقب آل ابی طالب ۴/۳۵۰.</ref> [[امام رضا]]، [[امام جواد]] و [[امام هادی]] {{ع}}<ref> رجال الطوسی ۳۸۱، ۴۰۳ و ۴۱۷.</ref> را [[درک]] کرد و [[صحابی]] ایشان بود. از امام هشتم و نهم<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴.</ref> و همچنین از [[فضالة بن ایوب]] و [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰۷ و ۲۴۵.</ref> راویانی چون [[عباس بن معروف]]، [[محمد بن عبدالجبار]]، [[حسین بن اسحاق]]، [[محمد بن عیسی یقطینی]] و [[سهل بن زیاد]] از او [[نقل حدیث]] نمودهاند.<ref>جامع الرواة ۱/۶۰۴.</ref> | ||
[[علی بن مهزیار]] از [[یاران خاص]] [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{ع}} بود و از سوی آنان [[وکیل]] برخی مناطق بود، از اینرو توقیعاتی درباره او برای [[شیعیان]] نوشته شد که وی را [[مدح]] نمود. او در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] و در [[عقیده]]، غیر قابل [[طعن]] است. پدرش [[نصرانی]] بود که به [[اسلام]] گروید و گفتهاند که خود علی نیز در [[کودکی]] اسلام آورد و [[تشیع]] را [[اختیار]] کرد.<ref>رجال النجاشی ۲/۷۵.</ref> از او به عنوان [[فقیه]] و [[مفسر]] تعبیر کردهاند.<ref>معجم المؤلفین ۷/۲۴۷.</ref> | [[علی بن مهزیار]] از [[یاران خاص]] [[امام جواد]] و [[امام هادی]] {{ع}} بود و از سوی آنان [[وکیل]] برخی مناطق بود، از اینرو توقیعاتی درباره او برای [[شیعیان]] نوشته شد که وی را [[مدح]] نمود. او در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] و در [[عقیده]]، غیر قابل [[طعن]] است. پدرش [[نصرانی]] بود که به [[اسلام]] گروید و گفتهاند که خود علی نیز در [[کودکی]] اسلام آورد و [[تشیع]] را [[اختیار]] کرد.<ref>رجال النجاشی ۲/۷۵.</ref> از او به عنوان [[فقیه]] و [[مفسر]] تعبیر کردهاند.<ref>معجم المؤلفین ۷/۲۴۷.</ref> | ||
[[تاریخ]] [[وفات]] وی روشن نیست، اما [[نجاشی]] ذیل ترجمه حریز میگوید: [[محمد بن علی انصاری]] از علی بن مهزیار به سال ۲۲۹ هـ [[حدیث]] شنیده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۲.</ref> [[شیخ طوسی]] پس از آنکه وی را جلیلالقدر و واسعالروایه توصیف کرده، میگوید: او دارای ۳۳ کتاب مانند کتب [[حسین بن سعید اهوازی]] است و علاوه بر آنها کتابهای حروف القرآن و الانبیاء و البشارات را داراست. [[احمد برقی]] گفته است که علی بن مهزیار مصنفات [[حسین بن سعید]] را گرفته و اضافاتی در آنها ایجاد کرده است.<ref> الفهرست (طوسی) ۸۸.</ref> مجموع تألیفات وی عبارتاند از: التفسیر الفضائل المثالب الدعاء التجمل و المروّه المزار الرد علی الغلاة فضائل المؤمنین و برّهم الملاحم التقیه الزهد الحروف القائم البشارات الانبیاء النوادر رسائل علی بن اسباط و کتب فقهی در موضوع صلاة زکات صوم حج طلاق حدود دیات عتق و تدبیر تجارات و اجارات مکاسب وصایا مواریث خمس شهادات صید و ذبائح شربه نذور و ایمان و کفارات<ref>رجال النجاشی ۲/۷۵ و ۷۶.</ref> و کتابهایی در حوزههای دیگر مثل وفاة ابی ذر حدیث بدر اسلام سلمان فارسی<ref> الفهرست (طوسی) ۸۸.</ref> و به قولی فضائل امیر المؤمنین النقض علی علی بن اسباط الفطحی<ref>الذریعه ۱۶/۲۵۶ و ۲۴/۲۸۹.</ref> الخصال و حدیث الاشعریه<ref>معالم العلماء ۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۳۰-۵۳۱.</ref> | [[تاریخ]] [[وفات]] وی روشن نیست، اما [[نجاشی]] ذیل ترجمه حریز میگوید: [[محمد بن علی انصاری]] از علی بن مهزیار به سال ۲۲۹ هـ [[حدیث]] شنیده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۲.</ref> [[شیخ طوسی]] پس از آنکه وی را جلیلالقدر و واسعالروایه توصیف کرده، میگوید: او دارای ۳۳ کتاب مانند کتب [[حسین بن سعید اهوازی]] است و علاوه بر آنها کتابهای حروف القرآن و الانبیاء و البشارات را داراست. [[احمد برقی]] گفته است که علی بن مهزیار مصنفات [[حسین بن سعید]] را گرفته و اضافاتی در آنها ایجاد کرده است.<ref> الفهرست (طوسی) ۸۸.</ref> مجموع تألیفات وی عبارتاند از: التفسیر الفضائل المثالب الدعاء التجمل و المروّه المزار الرد علی الغلاة فضائل المؤمنین و برّهم الملاحم التقیه الزهد الحروف القائم البشارات الانبیاء النوادر رسائل علی بن اسباط و کتب فقهی در موضوع صلاة زکات صوم حج طلاق حدود دیات عتق و تدبیر تجارات و اجارات مکاسب وصایا مواریث خمس شهادات صید و ذبائح شربه نذور و ایمان و کفارات<ref>رجال النجاشی ۲/۷۵ و ۷۶.</ref> و کتابهایی در حوزههای دیگر مثل وفاة ابی ذر حدیث بدر اسلام سلمان فارسی<ref> الفهرست (طوسی) ۸۸.</ref> و به قولی فضائل امیر المؤمنین النقض علی علی بن اسباط الفطحی<ref>الذریعه ۱۶/۲۵۶ و ۲۴/۲۸۹.</ref> الخصال و حدیث الاشعریه<ref>معالم العلماء ۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۳۰-۵۳۱.</ref> |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹
مقدمه
ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی دورقی اصالتاً از دورق خوزستان،[۱] اهل هند، روستایی در فارس و ساکن اهواز بود.[۲] امام کاظم،[۳] امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع)[۴] را درک کرد و صحابی ایشان بود. از امام هشتم و نهم[۵] و همچنین از فضالة بن ایوب و محمد بن اسماعیل بن بزیع روایت کرده است.[۶] راویانی چون عباس بن معروف، محمد بن عبدالجبار، حسین بن اسحاق، محمد بن عیسی یقطینی و سهل بن زیاد از او نقل حدیث نمودهاند.[۷]
علی بن مهزیار از یاران خاص امام جواد و امام هادی (ع) بود و از سوی آنان وکیل برخی مناطق بود، از اینرو توقیعاتی درباره او برای شیعیان نوشته شد که وی را مدح نمود. او در نقل روایت، ثقه و در عقیده، غیر قابل طعن است. پدرش نصرانی بود که به اسلام گروید و گفتهاند که خود علی نیز در کودکی اسلام آورد و تشیع را اختیار کرد.[۸] از او به عنوان فقیه و مفسر تعبیر کردهاند.[۹]
تاریخ وفات وی روشن نیست، اما نجاشی ذیل ترجمه حریز میگوید: محمد بن علی انصاری از علی بن مهزیار به سال ۲۲۹ هـ حدیث شنیده است.[۱۰] شیخ طوسی پس از آنکه وی را جلیلالقدر و واسعالروایه توصیف کرده، میگوید: او دارای ۳۳ کتاب مانند کتب حسین بن سعید اهوازی است و علاوه بر آنها کتابهای حروف القرآن و الانبیاء و البشارات را داراست. احمد برقی گفته است که علی بن مهزیار مصنفات حسین بن سعید را گرفته و اضافاتی در آنها ایجاد کرده است.[۱۱] مجموع تألیفات وی عبارتاند از: التفسیر الفضائل المثالب الدعاء التجمل و المروّه المزار الرد علی الغلاة فضائل المؤمنین و برّهم الملاحم التقیه الزهد الحروف القائم البشارات الانبیاء النوادر رسائل علی بن اسباط و کتب فقهی در موضوع صلاة زکات صوم حج طلاق حدود دیات عتق و تدبیر تجارات و اجارات مکاسب وصایا مواریث خمس شهادات صید و ذبائح شربه نذور و ایمان و کفارات[۱۲] و کتابهایی در حوزههای دیگر مثل وفاة ابی ذر حدیث بدر اسلام سلمان فارسی[۱۳] و به قولی فضائل امیر المؤمنین النقض علی علی بن اسباط الفطحی[۱۴] الخصال و حدیث الاشعریه[۱۵].[۱۶]
جستارهای وابسته
- تفسیر علی بن مهزیار
- ابراهیم بن مهزیار اهوازی (برادر)
- محمد بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی (برادرزاده)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۲/۷۴.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۵۴۸.
- ↑ مناقب آل ابی طالب ۴/۳۵۰.
- ↑ رجال الطوسی ۳۸۱، ۴۰۳ و ۴۱۷.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۷۴.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۰۷ و ۲۴۵.
- ↑ جامع الرواة ۱/۶۰۴.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۷۵.
- ↑ معجم المؤلفین ۷/۲۴۷.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۲.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۸۸.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۷۵ و ۷۶.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۸۸.
- ↑ الذریعه ۱۶/۲۵۶ و ۲۴/۲۸۹.
- ↑ معالم العلماء ۶۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۵۳۰-۵۳۱.