فئه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فئه در قرآن]] - [[فئه در حدیث]] - [[فئه در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فئه (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فئه در قرآن]] - [[فئه در حدیث]] - [[فئه در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فئه (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[جماعت]] رها شده و جدا شده از [[مردم]] با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.</ref>، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.</ref>، جماعتی از مردم<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.</ref>.  
[[جماعت]] رها شده و جدا شده از [[مردم]] با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.</ref>، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.</ref>، جماعتی از مردم<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.</ref>.  



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۰

مقدمه

جماعت رها شده و جدا شده از مردم با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص[۱]، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر[۲]، جماعتی از مردم[۳].

كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ[۴].

در قرآن کریم کلمه فئة بر جماعتی که برای جنگ و کارزار آماده شده‌اند، اطلاق شده[۵] و از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به گروه یا جمعیتی متشکل وارد شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.
  4. «بسا گروهی اندک بر گروهی بسیار به اذن خداوند، پیروز شده است» سوره بقره، آیه ۲۴۹.
  5. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۹۳.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۱.