فقر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«[[فقر]]» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات [[مبتلا]] باشد، «[[فقیر]]» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که [[زندگی]] بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار [[مشکلات]] خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر.ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».</ref>. واژه «[[غنا]]»<ref>«غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.</ref> [[ضد]] «فقر»<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.</ref> و به معنای توان‌گری، [[بی‌نیازی]] و فراخی زندگی است.<ref>[[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۲۰۳.</ref> | «[[فقر]]» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات [[مبتلا]] باشد، «[[فقیر]]» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که [[زندگی]] بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار [[مشکلات]] خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».</ref>. واژه «[[غنا]]»<ref>«غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.</ref> [[ضد]] «فقر»<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.</ref> و به معنای توان‌گری، [[بی‌نیازی]] و فراخی زندگی است.<ref>[[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۲۰۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فقر است. فقر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: فقر در لغت - فقر در قرآن - فقر در حدیث - فقر در نهج البلاغه - فقر در کلام اسلامی - فقر در اخلاق اسلامی - فقر در فقه سیاسی - فقر در معارف و سیره علوی - فقر در معارف دعا و زیارات - فقر در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
«فقر» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات مبتلا باشد، «فقیر» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که زندگی بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار مشکلات خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود[۱]. واژه «غنا»[۲] ضد «فقر»[۳] و به معنای توان‌گری، بی‌نیازی و فراخی زندگی است.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».
- ↑ «غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.
- ↑ لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.
- ↑ هادوی‌نیا، علی اصغر، مقاله «فقر و غنا»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۲۰۳.