قاسم بن علی بن ابیطالب: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قاسم بن علی بن ابیطالب در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قاسم بن علی بن ابیطالب در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
با آنکه در کتب انساب [[فرزندی]] به نام «قاسم» برای [[حضرت علی]]{{ع}} ثبت نشده است، ولی صاحب [[مناقب (کتاب)|مناقب]] وی را جزو [[شهیدان کربلا]] برشمرده است و پس از بیان کیفیت [[شهادت]] [[عبدالله بن علی بن ابی طالب]]{{ع}} گوید: و برون شد برادرش قاسم در حالی که چنین [[رجز]] میخواند: | با آنکه در کتب انساب [[فرزندی]] به نام «قاسم» برای [[حضرت علی]] {{ع}} ثبت نشده است، ولی صاحب [[مناقب (کتاب)|مناقب]] وی را جزو [[شهیدان کربلا]] برشمرده است و پس از بیان کیفیت [[شهادت]] [[عبدالله بن علی بن ابی طالب]] {{ع}} گوید: و برون شد برادرش قاسم در حالی که چنین [[رجز]] میخواند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''يا عُصْبَةً جارَتْ عَلى نَبِیِّها''|2=''وَکَدَّرَتْ مِنْ عَیْشِها ما قَدْ نَقى''}} | {{ب|''يا عُصْبَةً جارَتْ عَلى نَبِیِّها''|2=''وَکَدَّرَتْ مِنْ عَیْشِها ما قَدْ نَقى''}} | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
:ای گروهی که بر [[پیامبر]] خود [[ستم]] روا داشته [[روزگار]] [[پاک]] خود را تیره ساختید همه [[روزه]] [[جفا]] نموده مهتری از [[خاندان]] او را کشته، از پشت سر از تنش جدا میسازید. | :ای گروهی که بر [[پیامبر]] خود [[ستم]] روا داشته [[روزگار]] [[پاک]] خود را تیره ساختید همه [[روزه]] [[جفا]] نموده مهتری از [[خاندان]] او را کشته، از پشت سر از تنش جدا میسازید. | ||
پس [[عمرو بن سعید ازدی]] ضربتی بر فرق او فرود آورد. آنگاه [[امام حسین]]{{ع}} به [[قاتل]] قاسم [[حمله]] نمود و او را از پای درآورد. سپس بر بالین قاسم آمد و چنین گفت: دور باشند از [[رحمت خدا]] آنان که تو را کشتند و دادخواه آنان در [[روز رستاخیز]] جدَّت باشد<ref>مناقب، ج۴، ص۱۲۶؛ ولی صاحب کتاب دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۲۸ این رجز را به قاسم بن الحسن نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی{{ع}} نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی{{ع}} نسبت داده است.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۱۳-۳۱۴.</ref> | پس [[عمرو بن سعید ازدی]] ضربتی بر فرق او فرود آورد. آنگاه [[امام حسین]] {{ع}} به [[قاتل]] قاسم [[حمله]] نمود و او را از پای درآورد. سپس بر بالین قاسم آمد و چنین گفت: دور باشند از [[رحمت خدا]] آنان که تو را کشتند و دادخواه آنان در [[روز رستاخیز]] جدَّت باشد<ref>مناقب، ج۴، ص۱۲۶؛ ولی صاحب کتاب دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۲۸ این رجز را به قاسم بن الحسن نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی {{ع}} نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی {{ع}} نسبت داده است.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۱۳-۳۱۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷
مقدمه
با آنکه در کتب انساب فرزندی به نام «قاسم» برای حضرت علی (ع) ثبت نشده است، ولی صاحب مناقب وی را جزو شهیدان کربلا برشمرده است و پس از بیان کیفیت شهادت عبدالله بن علی بن ابی طالب (ع) گوید: و برون شد برادرش قاسم در حالی که چنین رجز میخواند:
يا عُصْبَةً جارَتْ عَلى نَبِیِّها | وَکَدَّرَتْ مِنْ عَیْشِها ما قَدْ نَقى | |
في کُلِّ یَوْمٍ تَقْتُلونَ سَیِّداً | مِنْ أَهْلِهِ ظُلماً وَذَبْحاً مِنْ قفا |
- ای گروهی که بر پیامبر خود ستم روا داشته روزگار پاک خود را تیره ساختید همه روزه جفا نموده مهتری از خاندان او را کشته، از پشت سر از تنش جدا میسازید.
پس عمرو بن سعید ازدی ضربتی بر فرق او فرود آورد. آنگاه امام حسین (ع) به قاتل قاسم حمله نمود و او را از پای درآورد. سپس بر بالین قاسم آمد و چنین گفت: دور باشند از رحمت خدا آنان که تو را کشتند و دادخواه آنان در روز رستاخیز جدَّت باشد[۱].[۲]
منابع
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۲۶؛ ولی صاحب کتاب دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۲۸ این رجز را به قاسم بن الحسن نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی (ع) نسبت داده و گفته سهوی از ابن شهرآشوب صادر شده که این رجز را به قاسم بن علی (ع) نسبت داده است.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۱۳-۳۱۴.