امت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'الإرشاد' به 'الارشاد') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== عامل [[خواری]] امّت == | == عامل [[خواری]] امّت == | ||
در کتاب [[ | در کتاب [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]] از امام حسین {{ع}} نقل است: به [[خدا]] [[سوگند]]، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی [[خون]] (این [[قلب]]) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، [[خداوند]]، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ [[امّت‌ها]] شوند<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ}} (الارشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۳۲.</ref> | ||
== پراکندگی امّت، پس از [[پیامبر]] == | == پراکندگی امّت، پس از [[پیامبر]] == | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امت است. امت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امت در قرآن - امت در فقه سیاسی - امت در معارف دعا و زیارات - امت در معارف و سیره سجادی - امت در معارف و سیره رضوی - امت در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردعامل سامان گرفتن یا نابه سامانی امّت
در کتاب الخصال به نقل از فاطمه دختر امام حسین، از پدرش امام حسین آمده است که: پیامبر خدا (ص) فرمود: «سامان یافتن نخستین نسل این امّت، با زهد و یقین است و هلاکت آخر آن، با بخل و آرزو»[۱][۲]
عامل خواری امّت
در کتاب الارشاد از امام حسین (ع) نقل است: به خدا سوگند، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی خون (این قلب) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، خداوند، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ امّت‌ها شوند[۳][۴]
پراکندگی امّت، پس از پیامبر
در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین (ع) نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا (ص) می‌فرماید: «امّت موسی (ع) پس از او، هفتاد و یک فرقه شدند که یکی اهل نجات است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت عیسی (ع) پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»[۵][۶]
منابع
پانویس
- ↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ» (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
- ↑ «وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ» (الارشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
- ↑ «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) يَقُولُ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى (ع) بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ» (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.