حبشه در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = حبشه
| موضوع مرتبط = حبشه
| عنوان مدخل  = [[حبشه]]
| عنوان مدخل  = حبشه
| مداخل مرتبط = [[حبشه در حدیث]] - [[حبشه در نهج البلاغه]] - [[حبشه در تاریخ اسلامی]] - [[حبشه در معارف مهدوی]] - [[حبشه در معارف دعا و زیارات]] - [[حبشه در معارف و سیره سجادی]] - [[حبشه در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[حبشه در تاریخ اسلامی]] - [[حبشه در معارف مهدویت]] - [[حبشه در معارف دعا و زیارات]] - [[حبشه در معارف و سیره سجادی]]
| پرسش مرتبط  = حبشه (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۱۵: خط ۱۵:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «حبش»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «حبش»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۱: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حبشه در معارف دعا و زیارات]]
[[رده:مکان‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵

مقدمه

حبشه در گذشته به سرزمینی وسیع در شاخ آفریقا و در سواحل غربی دریای سرخ اطلاق می‌شد، که کشورهای امروزی اتیوپی، سومالی و جیبوتی را در بر می‌گرفت. این سرزمین دارای تاریخی بسیار کهن و اولین سرزمین آفریقایی بوده که در آن مسیحیت دین رسمی شده است. در تاریخ اسلام، نام حبشه یادآور مهاجرت جمعی از اصحاب پیامبر (ص) به این سرزمین است که در دو مرحله صورت گرفت. مرحله نخست در سال پنجم بعثت بود، زمانی که آزار و اذیت به اصحاب پیامبر (ص) شدت گرفت. و مرحله دوم نیز پیش از هجرت به مدینه واقع شد[۱]. از مشاهیر مهاجر به حبشه می‌توان از برخی از صحابه پیامبر (ص) یاد نمود؛ مانند جعفر بن ابی‌طالب برادر حضرت علی (ع) و بلال بن رباح مؤذن پیامبر (ص). گفتنی است که لقمان حکیم نیز از دیار حبشه برخاسته است[۲].

در صحیفه سجادیه یک بار از حبشیان که در آن دوران از دشمنان مسلمانان به شمار می‌آمدند سخن به میان آمده است: «اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ...» [۳]؛ «ای خداوند، چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد دربرگیرد: از هندوان... و حبشیان.»..[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۷۷.
  2. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۷۸.
  3. دعای ۲۷.
  4. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، ج۲۰، نشر مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، ۱۳۹۳ چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
  5. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «حبش»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۸۰.