خوشگمانی در حدیث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خوشگمانی | | موضوع مرتبط = خوشگمانی | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = خوشگمانی | ||
| مداخل مرتبط = [[خوشگمانی در | | مداخل مرتبط = [[خوشگمانی در لغت]] - [[خوشگمانی در حدیث]] - [[خوشگمانی در اخلاق اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛ | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛ | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]] {{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ {{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ {{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛ | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]] {{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ {{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ {{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛ | ||
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref> | # [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۵
روایات مرتبط
- امام رضا (ع) فرمودند: "ظنّ خود را در حقّ حضرت حق نیکو گردان، چراکه او میفرماید: من با ظنّ و گمان بنده مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ نیکو برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" [۱]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "حُسن ظن به حضرت حق، آن است که جز از خداوند به چیز دیگری امید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" [۲]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "داود نبی (ع) به خداوند عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را شناخت امّا در حقّ تو حسن ظن نیافت، در حقیقت به تو ایمان نیاورده است" [۳]؛
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به حضرت حق پیدا کند، از این دنیا خارج شود؛ چراکه این حسن ظن قیمت بهشت است" [۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ « عَنِ الرِّضَا (ع): أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع): حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.
- ↑ « عَنْهُ (ع) قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ (ع): يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.
- ↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۸۴.