زیاد بن منذر همدانی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
خط ۱۲: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۰

مقدمه

ابوجارود زیاد بن منذر همدانی خارقی از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع) بود [۱] و از آن دو بزرگوار،[۲] زید بن علی،[۳] اصبغ بن نباته، عطیه عوفی و دیگران روایت کرده است.[۴] وی را از یاران امام سجاد (ع) نیز دانسته‌اند.[۵] کثیر بن عیاش، ابوبصیر، ابومالک حضرمی و زیاد بن عیسی از وی روایت کرده‌اند.[۶] نابینا متولد شد و پس از قیام زید بن علی تغییر عقیده داد [۷] و به زیدیه پیوست[۸] و سپس فرقه جارودیه، از زیدیه را بنیان نهاد.[۹] این فرقه را سرحوبیه هم گفته‌اند؛ زیرا امام باقر (ع) ابومنذر را سرحوب نامید و فرمود که این نام شیطانی کور است.[۱۰] همچنین امام صادق (ع) وی را در زمره کافران و دروغگویان شمرده و لعن کرده است.[۱۱] مرگش را بین سال‌های ۱۵۰ تا ۱۶۰ هـ نوشته‌اند.[۱۲]

ابوجارود صاحب اصل[۱۳] و همچنین کتاب تفسیری است که از امام باقر (ع) روایت کرده است[۱۴].[۱۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۱۲۲ و۱۹۷.
  2. رجال النجاشی ۱/۳۸۸.
  3. خلاصة الاقوال ۲۲۳.
  4. اختیار معرفة الرجال ۱۰۳، ۱۰۶ و ۱۱۳ تاریخ الاسلام ۹/۱۴۰.
  5. الذریعه ۴/۲۵۱.
  6. جامع الرواة ۱/۳۳۹.
  7. رجال النجاشی ۱/۳۸۷ و۳۸۸.
  8. رجال الطوسی ۱۲۲.
  9. الفهرست (الندیم) ۳۶.
  10. اختیار معرفة الرجال ۲۲۹.
  11. اختیار معرفة الرجال ۲۳۰.
  12. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۳۸۷.
  13. الذریعه ۲/۱۵۰.
  14. الذریعه ۴/۲۵۱.
  15. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۳۵۰.