جارودیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

جارودیه پیروان ابی الجارود زیاد بن منذر می‌باشند و مذهب‌شان این است که امامت پس از پیغمبر (ص)، خاص علی بن ابی طالب (ع) است و صحابه که او را رها نموده، دیگری را به خلافت برگزیدند، کافر شدند. و امام حسن و امام حسین (ع) را پس از امیر المؤمنین (ع)، امام می‌دانند ولی پس از آن دو، همه فرزندان این دو امام را در امامت یکسان می‌شمارند و هریک از آن‌ها که دارای علم و شجاعت بود و قیام به سیف نمود، وی امام است[۱]. این فرقه درباره امام مهدی منتظر (ع) اختلاف دارند. گروهی از این‌ها گفتند: وی محمد بن عبدالله بن حسن می‌باشد که در مدینه در حکومت منصور به قتل رسید و گروهی دیگر گفتند: وی محمد بن قاسم بن علی بن الحسن است که در طالقان خروج کرد و در زندان معتصم از دنیا رفت. گروه سوم گفتند: او یحیی بن عمر می‌باشد که از نواده‌های زید بن علی است که در کوفه خروج کرد و در حکومت مستعین بالله کشته شد[۲][۳].

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۴، ص ۴۵.
  2. بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۲۹.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۳۹.