سالم بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سالم بن عمرو در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل  = سالم بن عمرو | مداخل مرتبط = [[سالم بن عمرو در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = سالم بن عمرو
| مشهور به =
| نام تصویر = آرامگاه شهدای کربلا.jpg   
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = آرامگاه شهدای کربلا
| نام کامل = سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = 
| از تیره = [[بنی‌مدینه]] 
| پدر =   
| مادر = 
| همسر = 
| پسر =
| دختر =
| خواهر =
| برادر =
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[کوفه]] 
| تاریخ درگذشت = 
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = [[۶۱ هجری]] 
| محل شهادت = [[کربلا]]
| طول عمر =
| محل دفن = [[کربلا]]
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام حسین]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[واقعه عاشورا]]
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت =   
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۱۶: خط ۶۴:
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:بنی‌مدینه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰

سالم بن عمرو
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملسالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه
جنسیتمرد
از تیرهبنی‌مدینه
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسین
حضور در جنگواقعه عاشورا

مقدمه

سالم بن عمرو از شهدای کربلاست. وی غلامی از طایفۀ بنی مدینه بود و در کوفه می‌زیست و از شیعیان اهل بیت به شمار می‌آمد. سوار کاری نامدار بود. در نهضت حضرت مسلم شرکت داشت. پس از تنها ماندن مسلم بن عقیل، او و جمعی دیگر از شیعیان دستگیر شدند، امّا سالم از چنگ دشمن گریخت و پنهان شد. چون شنید امام حسین (ع) به کربلا رسیده است، خود را به آن حضرت رساند و روز عاشورا در حملۀ اوّل شهید شد. نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. عنصر شجاعت، ج۲، ص۲۷۱؛ انصار الحسین، ص۷۴.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۳۸.