مؤرج بن عمرو سدوسی بصری

مؤرج بن عمرو سدوسی بصری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مؤرج بن عمرو سدوسی بصری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ابوفید مؤرج بن عمرو بن حارث بن ثور بن سعد بن حرمله سدوسی صری عجلی برخی نام او را مرثد ذکر کرده و مؤرج را لقب او دانسته‌اند. وی اهل بصره و از قبیله بنی سدوس بن شیبان بود و پیش از سال ۱۵۰هـ در بصره متولد شد و در مرو و نیشابور می‌‌زیست. در ابتدا از اعراب بادیه‌نشین بود و از اصول و قواعد ادبیات عرب اطلاعی نداشت، تا آنکه به بصره آمد و در درس ابوزید انصاری حاضر شد و اولین درس را از وی فرا گرفت. سپس در درس خلیل بن احمد نحوی شرکت جست و بر ادبیات عرب تسلط یافت و یکی از شاگردان و یاران برجسته وی گردید. ایشان از بزرگانی چون ابوعمرو بن علاء، شعبة بن حجاج و دیگران حدیث شنیده و روایت کرده است. افرادی مانند احمد بن محمد بن ابی محمد یزیدی و نضر بن شمیل از شاگردان وی بوده و از او کسب علم کرده‌اند.

وی به علومی از قبیل علم نحو، انساب، لغت، شعر و ادبیات عرب تسلط کامل داشت و از پیش‌گامان این علوم به شمار می‌‌رفت. زمانی به مأمون عباسی پیوست و به همراه وی به خراسان سفر کرد. سرانجام او به بصره بازگشت و در همان جا وفات نمود. سال وفاتش ۱۹۴ یا ۱۹۵هـ بوده، اما برخی گفته‌اند که تا پس از سال ۲۰۰هـ نیز زنده بوده است. وی دارای آثار و تألیفاتی می‌‌باشد که عبارت‌اند از: «جماهیر القبائل»، «المعانی»، «الانواء فی علم السماء»، «غریب القرآن»، «حذف من نسب قریش» و شعر.

منابع

1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱