مودت اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در [[روایات]] [[فریقین]] - همانند [[قرآن کریم]] - به طور صریح بر [[محبت اهل بیت]] {{ع}} تأکید شده است مانند: | در [[روایات]] [[فریقین]] - همانند [[قرآن کریم]] - به طور صریح بر [[محبت اهل بیت]] {{ع}} تأکید شده است مانند: | ||
# فردی از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} سؤال کرد: [[دوست]] [[خدا]] کیست تا با او [[دوستی]] کنم و [[دشمن]] او کیست تا با او [[دشمنی]] کنم؟ [[حضرت]] در پاسخ، به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اشاره کرد و فرمود: «[[دوست]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[دوست]] خداست، پس با او [[دوستی]] کن و [[دشمن]] ایشان [[دشمن]] خداست، پس با او [[دشمن]] باش»<ref>{{متن حدیث|وَلِیُّ هَذَا وَلِیُّ اللَّهِ فَوَالِهِ وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ}}؛ بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۳۶؛ وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۷۸.</ref>.<ref>ر. ک. [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]، | # فردی از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} سؤال کرد: [[دوست]] [[خدا]] کیست تا با او [[دوستی]] کنم و [[دشمن]] او کیست تا با او [[دشمنی]] کنم؟ [[حضرت]] در پاسخ، به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اشاره کرد و فرمود: «[[دوست]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[دوست]] خداست، پس با او [[دوستی]] کن و [[دشمن]] ایشان [[دشمن]] خداست، پس با او [[دشمن]] باش»<ref>{{متن حدیث|وَلِیُّ هَذَا وَلِیُّ اللَّهِ فَوَالِهِ وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ}}؛ بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۳۶؛ وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۷۸.</ref>.<ref>ر. ک. [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]، ص؟؟ ؟</ref> | ||
# همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «من دوست دارم هر کس را که آنان را [[دوست]] بدارد و دشمنم با کسی که آنان را [[دشمن]] بدارد»<ref>ذخائر العقبی، طبری/ ۱/ ۲۳.</ref>.<ref>ر. ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۴.</ref> | # همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «من دوست دارم هر کس را که آنان را [[دوست]] بدارد و دشمنم با کسی که آنان را [[دشمن]] بدارد»<ref>ذخائر العقبی، طبری/ ۱/ ۲۳.</ref>.<ref>ر. ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۴.</ref> | ||
# [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: شنیدم [[رسول خدا]] {{صل}} میفرماید: «من [[سرور]] [[فرزندان حضرت]] [[آدم]] هستم و تو ای [[علی]] و [[امامان]] پس از تو سروران [[امت]] من هستید. هرکس ما را [[دوست]] بدارد [[خدا]] را [[دوست]] داشته است و هرکس [[بغض]] و [[کینه]] ما را داشته باشد [[بغض]] و [[کینه]] [[خدا]] را دارد و هرکس [[ولایت]] ما را دارد [[ولایت]] [[خدا]] را داشته است و هرکس ما را [[دشمن]] بدارد [[خدا]] را [[دشمن]] داشته است و هرکس از ما [[اطاعت]] کند [[خدا]] را [[اطاعت]] کرده است و هرکس [[عصیان]] ما کند [[خدا]] را [[عصیان]] کرده است»<ref>"الأمالی للصدوق: {{متن حدیث|الْوَرَّاقُ عَنْ سَعْدٍ عَنِ النَّهْدِیِّ عَنِ ابْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ طَرِیفٍ عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ {{ع}} سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} یَقُولُ: أَنَا سَیِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِکَ سَادَاتُ أُمَّتِی مَنْ أَحَبَّنَا فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ وَ مَنْ وَالانَا فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَانَا فَقَدْ عَادَی اللَّهَ وَ مَنْ أَطَاعَنَا فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَانَا فَقَدْ عَصَی اللَّهَ}}؛ الأمالی للصدوق، ص۴۷۶؛ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۸۸، ح۳۸.</ref>.<ref>ر. ک. [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[وظایف منتظران (کتاب)|وظایف منتظران]] ص ۷۹-۹۱.</ref> | # [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: شنیدم [[رسول خدا]] {{صل}} میفرماید: «من [[سرور]] [[فرزندان حضرت]] [[آدم]] هستم و تو ای [[علی]] و [[امامان]] پس از تو سروران [[امت]] من هستید. هرکس ما را [[دوست]] بدارد [[خدا]] را [[دوست]] داشته است و هرکس [[بغض]] و [[کینه]] ما را داشته باشد [[بغض]] و [[کینه]] [[خدا]] را دارد و هرکس [[ولایت]] ما را دارد [[ولایت]] [[خدا]] را داشته است و هرکس ما را [[دشمن]] بدارد [[خدا]] را [[دشمن]] داشته است و هرکس از ما [[اطاعت]] کند [[خدا]] را [[اطاعت]] کرده است و هرکس [[عصیان]] ما کند [[خدا]] را [[عصیان]] کرده است»<ref>"الأمالی للصدوق: {{متن حدیث|الْوَرَّاقُ عَنْ سَعْدٍ عَنِ النَّهْدِیِّ عَنِ ابْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ طَرِیفٍ عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ {{ع}} سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} یَقُولُ: أَنَا سَیِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِکَ سَادَاتُ أُمَّتِی مَنْ أَحَبَّنَا فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ وَ مَنْ وَالانَا فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَانَا فَقَدْ عَادَی اللَّهَ وَ مَنْ أَطَاعَنَا فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَانَا فَقَدْ عَصَی اللَّهَ}}؛ الأمالی للصدوق، ص۴۷۶؛ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۸۸، ح۳۸.</ref>.<ref>ر. ک. [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[وظایف منتظران (کتاب)|وظایف منتظران]] ص ۷۹-۹۱.</ref> |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
مقدمه
در روایات فریقین - همانند قرآن کریم - به طور صریح بر محبت اهل بیت (ع) تأکید شده است مانند:
- فردی از پیامبر اکرم (ص) سؤال کرد: دوست خدا کیست تا با او دوستی کنم و دشمن او کیست تا با او دشمنی کنم؟ حضرت در پاسخ، به امیرالمؤمنین (ع) اشاره کرد و فرمود: «دوست امیرالمؤمنین (ع) دوست خداست، پس با او دوستی کن و دشمن ایشان دشمن خداست، پس با او دشمن باش»[۱].[۲]
- همچنین در روایتی دیگر فرمودند: «من دوست دارم هر کس را که آنان را دوست بدارد و دشمنم با کسی که آنان را دشمن بدارد»[۳].[۴]
- امیرمؤمنان (ع) فرمود: شنیدم رسول خدا (ص) میفرماید: «من سرور فرزندان حضرت آدم هستم و تو ای علی و امامان پس از تو سروران امت من هستید. هرکس ما را دوست بدارد خدا را دوست داشته است و هرکس بغض و کینه ما را داشته باشد بغض و کینه خدا را دارد و هرکس ولایت ما را دارد ولایت خدا را داشته است و هرکس ما را دشمن بدارد خدا را دشمن داشته است و هرکس از ما اطاعت کند خدا را اطاعت کرده است و هرکس عصیان ما کند خدا را عصیان کرده است»[۵].[۶]
- رسول اکرم (ص) میفرمایند: «اولاد خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوستی پیامبرتان، دوستی اهل بیتش و قرائت قرآن»[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ «وَلِیُّ هَذَا وَلِیُّ اللَّهِ فَوَالِهِ وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ»؛ بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۳۶؛ وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۷۸.
- ↑ ر. ک. فرحمند، مهناز، جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت، ص؟؟ ؟
- ↑ ذخائر العقبی، طبری/ ۱/ ۲۳.
- ↑ ر. ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۴۴.
- ↑ "الأمالی للصدوق: «الْوَرَّاقُ عَنْ سَعْدٍ عَنِ النَّهْدِیِّ عَنِ ابْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ طَرِیفٍ عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) یَقُولُ: أَنَا سَیِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِکَ سَادَاتُ أُمَّتِی مَنْ أَحَبَّنَا فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ وَ مَنْ وَالانَا فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَانَا فَقَدْ عَادَی اللَّهَ وَ مَنْ أَطَاعَنَا فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَانَا فَقَدْ عَصَی اللَّهَ»؛ الأمالی للصدوق، ص۴۷۶؛ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۸۸، ح۳۸.
- ↑ ر. ک. میرباقری، سید محمد حسین، وظایف منتظران ص ۷۹-۹۱.
- ↑ «أَدِّبُوا أَوْلَادَکُم عَلَی ثَلَاثِ خِصَال: حُبُّ نَبِیِّکُمْ، وَ حُبَّ أَهْلِ بَیْتِه، وَ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ»؛ متقی هندی، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج۱۶، ص ۴۵۶، ح ۴۵۴۰۹؛ مناوی، فیض القدیر، ج۱، ص ۲۲۵، ح ۳۳۱.
- ↑ ر. ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۴۴.