اطیب البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| ناشر = | | ناشر = انتشارات اسلام | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۳
| اطیب البیان فی تفسیر القرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید عبدالحسین طیب |
| ناشر | انتشارات انتشارات اسلام |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | ۱۳۶۶ ش |
| تعداد جلد | ۱۲ |
| فهرست جلدها | جلد اول، جلد دوم، جلد سوم، جلد چهارم، جلد پنجم، جلد ششم، جلد هفتم، جلد هشتم، جلد نهم، جلد دهم، جلد یازدهم، جلد دوازدهم |
| شابک | ۹۶۴-۵۸۴۳-۰۳-۰ |
| شماره ملی | ۵۸۷۸۰۹ |
اطیب البیان فی تفسیر القرآن کتابی است به زبان فارسی که مشتمل بر تأویل و تفسیر قرآن کریم میباشد. این کتاب اثر سید عبدالحسین طیب است و انتشارات اسلام انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «تفسیر اطیب البیان او از تفاسیر بسیار خوب فارسی در دوران معاصر است؛ زیرا تفسیری است ساده، متقن و دقیق که برای توده مردم بازگو شده است. او دلیل نامگذاری این تفسیر را این‌گونه بیان میکند: "و چون در تفسیر آیات قرآن کریم از احادیث و بیانات خاندان نبوت و معادن علم و حکمت حضرت احدیت استفاده نمودم و حقا که بیانات ایشان بهترین و پاکیزه‌ترین بیانات در تفسیر قرآن بوده و این جامه تنها به قامت اینان راست آمده است؛ لذا این کتاب را «اطیب البیان فی تفسیر القرآن» نامید". این تفسیر در مدت ۱۸ سال طی درس‌های تفسیری مؤلف برای مردم، نگارش یافته است.
این تفسیر کمتر توجهی به گفتار مفسران پیشین دارد. روایات تفسیری را با نقادی مورد بررسی و استفاده قرار می‌‌دهد، و این یکی از ویژگی‌های این تفسیر محسوب می‌شود. مقدمه ای مفصل در جلد نخستین تفسیر در ۸۰ صفحه دارد که به بحث‌های علوم قرآنی و مقدمه تفسیر پرداخته است. از آن بحث هاست: صیانت قرآن، وجوب تمسک به قرآن، روش مفسرین پیشین، قواعد تفسیر، اختلاف قرائات، اهمیت قرائت، حفظ و یاد دادن قرآن، اعجاز قرآن و برخی از مباحث دیگر.
در متن تفسیر، بحث‌های موضوعی در زمینه مسائل اعتقادی و اخلاقی مطرح شده است. سعی مفسر، تبیین و تفهیم پیام قرآن است. به نکات ادبی و کلمات غریب قرآن توجه شایان دارد؛ در برابر، به ارتباط و تناسب بین سوره‌ها و آیات قرآن اعتقادی ندارد و به این مطلب تصریح میکند.
روش مفسر در تفسیر، بدین گونه است که از مسائل لغت، بلاغت و ادب به آن اندازه که در فهم آیه کمک کند بهره می‌‌گیرد. اسباب نزول و قصص مربوط به آیه را نقل میکند تا در پرتو آن بتواند پیام آیه را بهتر به مخاطب خود برساند و اثرات تربیتی بیشتر در خواننده بر جای گذارد. به همین دلیل به بعد اخلاقی و تربیتی آیات اهتمام وافر نشان می‌‌دهد. در بعد کلامی، با گرایش شیعی به نقد اشاعره و معتزله و سایر فرقه‌ها می‌‌پردازد. عقاید شیعه را در باب امامت و عصمت به طور مبسوط توضیح می‌‌دهد. در مجموع می‌‌توان این تفسیر را از تفاسیر هدایتی و تربیتی قرآن در دوره معاصر برای مخاطبان عام به حساب آورد.»[۱]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
