جنتان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = جنتان | عنوان مدخل = جنتان | مداخل مرتبط = جنتان در قرآن - جنتان در حدیث | پرسش مرتبط = }} ==جغرافیای جنتان، در سوره مبارکه سبأ== {{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَنْ يَمِ...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==سبأ کجا است؟== | ==سبأ کجا است؟== | ||
سبأ: «... سرزمینی است در [[یمن]]، شهر آن [[مأرب]] که بین آن و [[صنعا]] سه [[روز]] راه است و این [[زمین]] بدین اسم از آن جهت نامیده شد، که خانه‌های [[اولاد]] سبأ... در آنجا بود»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۱.</ref>. | سبأ: «... سرزمینی است در [[یمن]]، شهر آن [[مأرب]] که بین آن و [[صنعا]] سه [[روز]] راه است و این [[زمین]] بدین اسم از آن جهت نامیده شد، که خانه‌های [[اولاد]] سبأ... در آنجا بود»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۱.</ref>. | ||
سرزمین سبأ، دارای مرکز و پایتختی بوده که [[تاریخ]] نشان می‌دهد، سد معروف مارب در آن شهر | سرزمین سبأ، دارای مرکز و پایتختی بوده که [[تاریخ]] نشان می‌دهد، سد معروف مارب در آن شهر احداث شده و با وجود آن سد و رود عظیمی، که پشت سد بوده است. آن دو باغ مورد اشاره قرآن را، [[سیراب]] می‌کرده و از [[برکت]] آن رود و آن باغ‌های پر ثمر، [[مردم]] سبأ. در [[رفاه]] و [[آسایش]]؛ به سر می‌برده‌اند و ما، در ذیل به معرفی آن دو باغ می‌پردازیم: | ||
«در جانب شرقی صنعا پایتخت کنونی یمن به فاصله صد و بیست کیلومتر [[سرزمین]] پهناور و دشتی دامنه‌دار وجود دارد... که آثار خرابه‌های شهرستان مأرب پایتخت [[کشور]] سبأ که زمانی [[مسکن]] [[خورشید]] پرستان بوده [است]... این خرابه‌ها که اکنون در گوشه‌ای از جنوب [[عربستان]] در زیر طبقات [[خاک]] روی پوشیده؛ نقش‌های بسیار مؤثری، در صحنه تاریخ قدیم ایفا کرده است»<ref>صدرالدین، بلاغی، قصص قرآن، ص۳۷۸.</ref>. | «در جانب شرقی صنعا پایتخت کنونی یمن به فاصله صد و بیست کیلومتر [[سرزمین]] پهناور و دشتی دامنه‌دار وجود دارد... که آثار خرابه‌های شهرستان مأرب پایتخت [[کشور]] سبأ که زمانی [[مسکن]] [[خورشید]] پرستان بوده [است]... این خرابه‌ها که اکنون در گوشه‌ای از جنوب [[عربستان]] در زیر طبقات [[خاک]] روی پوشیده؛ نقش‌های بسیار مؤثری، در صحنه تاریخ قدیم ایفا کرده است»<ref>صدرالدین، بلاغی، قصص قرآن، ص۳۷۸.</ref>. | ||
همان‌گونه که ذکر شد؛ طبق شواهد [[تاریخی]] [[سد مأرب]]، در این [[شهر]] | همان‌گونه که ذکر شد؛ طبق شواهد [[تاریخی]] [[سد مأرب]]، در این [[شهر]] احداث شد و همان باغ‌های مورد اشاره [[قرآن]]؛ در دو سمت راست و چپ رودی بوده که از آن سد جاری می‌گردید. یادآور می‌شود که: «[[سرزمین یمن]] مانند سایر نقاط [[عربستان]]، فاقد نهر‌ها است و از این جهت غالباً دچار [[زحمت]] و خسارت می‌شود... نظر به این [[مشکلات]] طبیعی، [[مردم]] [[سبأ]] به [[فکر]] ساختن [[سدی]] افتادند؛ که به وسیله آن سیلاب‌های کوهستانی را، از جریان طبیعی باز دارند و در مخزن‌های بزرگ و محکم [[ذخیره]] کنند... مردم سبأ برای عملی ساختن این فکر؛ تنگه میان دو [[کوه]] بلق را در نظر گرفتند و در عرض رودخانه ادنه... سد بزرگ و تاریخی معروف به سد مأرب... را بنیان نهادند و فاصله بین تنگه کوهستانی بلق و [[شهر مأرب]] را، که سیصد میل مربع مساحت داشت، به صورت بوستان‌های خرم و حاصل‌خیز در آوردند»<ref>سند شماره قبل، ص۳۸۰.</ref>. | ||
فراوانی میوه باغ‌ها، آن قدر بود که اگر: «[[کنیزکان]] ایشان در میان آن چمن‌ها می‌رفتندی میوه، در سله‌های [سبدهای] ایشان، بر سر می‌افتادی، شبانگاه که از تماشا باز آمدندی، میوه‌های لطیف می‌آوردندی، دست کس به آن نارسیده، از آن خوردندی»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۶.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۲۲۷.</ref> | فراوانی میوه باغ‌ها، آن قدر بود که اگر: «[[کنیزکان]] ایشان در میان آن چمن‌ها می‌رفتندی میوه، در سله‌های [سبدهای] ایشان، بر سر می‌افتادی، شبانگاه که از تماشا باز آمدندی، میوه‌های لطیف می‌آوردندی، دست کس به آن نارسیده، از آن خوردندی»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۶.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۲۲۷.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جنتان است. جنتان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جنتان در قرآن - جنتان در حدیث - پرسش مرتبط نداردجغرافیای جنتان، در سوره مبارکه سبأ
﴿لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَنْ يَمِينٍ وَشِمَالٍ...﴾[۱]. در آیه فوق نام دو باغ ذکر شده، که اسم دو مکان مهم جغرافیایی است، که قرآن از آنها به عنوان آیه نام برده است و نشانی آنها را در سبأ داده؛ اما روشن نیست که آن دو باغ، در کدام شهر از شهر‌های سبأ بوده است. ما، ابتدا برای آمادگی ذهن خوانندگان گرامی، به معرفی سرزمین سبأ می‌پردازیم و سپس به شناسایی آن ناحیه، یا شهری که آن دو باغ، در آن بوده، اشاره خواهیم کرد.[۲]
سبأ کجا است؟
سبأ: «... سرزمینی است در یمن، شهر آن مأرب که بین آن و صنعا سه روز راه است و این زمین بدین اسم از آن جهت نامیده شد، که خانه‌های اولاد سبأ... در آنجا بود»[۳]. سرزمین سبأ، دارای مرکز و پایتختی بوده که تاریخ نشان می‌دهد، سد معروف مارب در آن شهر احداث شده و با وجود آن سد و رود عظیمی، که پشت سد بوده است. آن دو باغ مورد اشاره قرآن را، سیراب می‌کرده و از برکت آن رود و آن باغ‌های پر ثمر، مردم سبأ. در رفاه و آسایش؛ به سر می‌برده‌اند و ما، در ذیل به معرفی آن دو باغ می‌پردازیم: «در جانب شرقی صنعا پایتخت کنونی یمن به فاصله صد و بیست کیلومتر سرزمین پهناور و دشتی دامنه‌دار وجود دارد... که آثار خرابه‌های شهرستان مأرب پایتخت کشور سبأ که زمانی مسکن خورشید پرستان بوده [است]... این خرابه‌ها که اکنون در گوشه‌ای از جنوب عربستان در زیر طبقات خاک روی پوشیده؛ نقش‌های بسیار مؤثری، در صحنه تاریخ قدیم ایفا کرده است»[۴].
همان‌گونه که ذکر شد؛ طبق شواهد تاریخی سد مأرب، در این شهر احداث شد و همان باغ‌های مورد اشاره قرآن؛ در دو سمت راست و چپ رودی بوده که از آن سد جاری می‌گردید. یادآور می‌شود که: «سرزمین یمن مانند سایر نقاط عربستان، فاقد نهر‌ها است و از این جهت غالباً دچار زحمت و خسارت می‌شود... نظر به این مشکلات طبیعی، مردم سبأ به فکر ساختن سدی افتادند؛ که به وسیله آن سیلاب‌های کوهستانی را، از جریان طبیعی باز دارند و در مخزن‌های بزرگ و محکم ذخیره کنند... مردم سبأ برای عملی ساختن این فکر؛ تنگه میان دو کوه بلق را در نظر گرفتند و در عرض رودخانه ادنه... سد بزرگ و تاریخی معروف به سد مأرب... را بنیان نهادند و فاصله بین تنگه کوهستانی بلق و شهر مأرب را، که سیصد میل مربع مساحت داشت، به صورت بوستان‌های خرم و حاصل‌خیز در آوردند»[۵]. فراوانی میوه باغ‌ها، آن قدر بود که اگر: «کنیزکان ایشان در میان آن چمن‌ها می‌رفتندی میوه، در سله‌های [سبدهای] ایشان، بر سر می‌افتادی، شبانگاه که از تماشا باز آمدندی، میوه‌های لطیف می‌آوردندی، دست کس به آن نارسیده، از آن خوردندی»[۶].[۷]
نتیجه بررسی
با توجه به آنچه از نظرتان، در این مقاله پژوهشی گذشت، به این نتیجه می‌رسیم، که باغ‌های مورد اشاره قرآن مجید، در آیه مذکور، در دو طرف راست و چپ رود ادنه که از سد مأرب جاری می‌شده؛ قرار داشته‌اند و در اثر ناسپاسی؛ سیل بنیان کن عرم در سال ۵۳۲ میلادی، آن سد شکسته و آن نعمت الهی، از آن مردم ناشکر، گرفته شد.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ «برای (قوم) سبا در مسکن‌هایشان نشانه‌ای (شگرف) وجود داشت: دو باغ از راست و چپ، از روزی پروردگارتان بخورید و او را سپاس گزارید! شهری است پاکیزه و پروردگاری آمرزنده» سوره سبأ، آیه ۱۵.
- ↑ عرب، محمد حسن، دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید، ص ۲۲۷.
- ↑ زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۱.
- ↑ صدرالدین، بلاغی، قصص قرآن، ص۳۷۸.
- ↑ سند شماره قبل، ص۳۸۰.
- ↑ زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۳، ص۴۳۶.
- ↑ عرب، محمد حسن، دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید، ص ۲۲۷.
- ↑ عرب، محمد حسن، دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید، ص ۲۲۹.