ولید بن ابان بن بونه اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالعباس ولیدبن ابان بن بونه بونی اصفهانی]] [[محدث]] و مفسری ساکن [[اصفهان]] است که به جدش که او نیز [[اهل]] اصفهان بوده منسوب است. | [[ابوالعباس ولیدبن ابان بن بونه بونی اصفهانی]] [[محدث]] و مفسری ساکن [[اصفهان]] است که به جدش که او نیز [[اهل]] اصفهان بوده منسوب است. ابوالعباس برای [[آموختن]] [[دانش]]، سفرهای بسیاری انجام داد. در [[عراق]]، [[ری]] و اصفهان از دانش افرادی چون [[ابوحاتم محمد بن ادریس رازی]]، [[یحیی بن عبدک قزوینی]]، [[ابومسعود احمد بن فرات رازی]]، [[احمد بن عبدالجبار عطاردی]]، [[عباس بن محمد دوری]] و [[حسین بن علی بن مهران اصفهانی]] بهره برد. <ref>الانساب، ج ۱، ص ۴۱۶.</ref> [[سلیمان بن احمد طبرانی]]، <ref>المعجم الصغیر، ج ۲، ص ۱۲۴.</ref> [[ابومحمد بن حیّان]]، [[احمد بن عبیداللّه بن محمود]] و [[محمد بن عبدالرحمن بن مخلد]] نیز [[راوی]] از اویند. <ref>ذکر اخبار اصفهان، ج ۲، ص ۳۳۴ و ۳۳۵.</ref> او نگارنده کتاب‌های التفسیر، المسند و الشیوخ است. <ref>طبقات المحدثین باصبهان، ج ۴، ص ۲۱۷.</ref> سرانجام وی پس از هفتاد و اندی [[عمر]]<ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۲۸۹.</ref> در سال ۳۱۰ هجری<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج ۲، ص ۳۳۴</ref> در اصفهان درگذشت <ref>الانساب، ج ۱، ص ۴۱۶.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۴۶۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۲
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوالعباس ولیدبن ابان بن بونه بونی اصفهانی محدث و مفسری ساکن اصفهان است که به جدش که او نیز اهل اصفهان بوده منسوب است. ابوالعباس برای آموختن دانش، سفرهای بسیاری انجام داد. در عراق، ری و اصفهان از دانش افرادی چون ابوحاتم محمد بن ادریس رازی، یحیی بن عبدک قزوینی، ابومسعود احمد بن فرات رازی، احمد بن عبدالجبار عطاردی، عباس بن محمد دوری و حسین بن علی بن مهران اصفهانی بهره برد. [۱] سلیمان بن احمد طبرانی، [۲] ابومحمد بن حیّان، احمد بن عبیداللّه بن محمود و محمد بن عبدالرحمن بن مخلد نیز راوی از اویند. [۳] او نگارنده کتاب‌های التفسیر، المسند و الشیوخ است. [۴] سرانجام وی پس از هفتاد و اندی عمر[۵] در سال ۳۱۰ هجری[۶] در اصفهان درگذشت [۷].[۸]
