خوش‌گمانی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خوش‌گمانی است. خوش‌گمانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خوش‌گمانی در لغت - خوش‌گمانی در حدیث - خوش‌گمانی در اخلاق اسلامی - پرسش مرتبط نداردروایات مرتبط
- امام رضا (ع) فرمودند: "ظنّ خود را در حقّ حضرت حق نیکو گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و گمان بنده مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ نیکو برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" [۱]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "حُسن ظن به حضرت حق، آن است که جز از خداوند به چیز دیگری امید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" [۲]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "داود نبی (ع) به خداوند عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را شناخت امّا در حقّ تو حسن ظن نیافت، در حقیقت به تو ایمان نیاورده است" [۳]؛
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به حضرت حق پیدا کند، از این دنیا خارج شود؛ چراکه این حسن ظن قیمت بهشت است" [۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ « عَنِ الرِّضَا (ع): أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع): حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.
- ↑ « عَنْهُ (ع) قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ (ع): يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.
- ↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۸۴.