←ارتباطات خوشاخلاقی
خط ۲۱۴: | خط ۲۱۴: | ||
تکیه بر [[تقوا]] و [[دانش]] در [[طریقت]] کافری است راهرو گر صد [[هنر]] دارد [[توکل]] بایدش<ref>حافظ، دیوان اشعار.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی، ج۱۴]]، ص۲۰۹-۲۱۸.</ref> | تکیه بر [[تقوا]] و [[دانش]] در [[طریقت]] کافری است راهرو گر صد [[هنر]] دارد [[توکل]] بایدش<ref>حافظ، دیوان اشعار.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی، ج۱۴]]، ص۲۰۹-۲۱۸.</ref> | ||
== | == ارتباطات [[خوشاخلاقی]] == | ||
خوشاخلاقی با سه موضوع [[ارتباط]] نزدیک دارد. عدم توجه به محدوده این موضوعات و نحوه ارتباط آنها با خوشاخلاقی، آفات [[اخلاقی]] بسیاری در پی دارد؛ بنابراین، در این گفتار به برخی از این ارتباطها میپردازیم. | خوشاخلاقی با سه موضوع [[ارتباط]] نزدیک دارد. عدم توجه به محدوده این موضوعات و نحوه ارتباط آنها با خوشاخلاقی، آفات [[اخلاقی]] بسیاری در پی دارد؛ بنابراین، در این گفتار به برخی از این ارتباطها میپردازیم. | ||
=== خوشاخلاقی و | === خوشاخلاقی و شوخی === | ||
یکی از موضوعات مرتبط با خوشاخلاقی، شوخی است. بدون [[شک]] شوخی کردن یکی از مصداقهای خوشاخلاقی است؛ به همین دلیل در [[شرع]] [[مقدس]]، شوخی کردن به عنوان یک عمل مؤمنانه مورد سفارش و [[تشویق]] قرار گرفته است. | یکی از موضوعات مرتبط با خوشاخلاقی، شوخی است. بدون [[شک]] شوخی کردن یکی از مصداقهای خوشاخلاقی است؛ به همین دلیل در [[شرع]] [[مقدس]]، شوخی کردن به عنوان یک عمل مؤمنانه مورد سفارش و [[تشویق]] قرار گرفته است. | ||
در روایتی است که [[امام صادق]] {{ع}} از [[یونس شیبانی]] پرسید: چقدر با هم شوخی میکنید؟ عرض کرد: کم شوخی میکنیم. فرمود: اینگونه نباشید، شوخی جزء خوشاخلاقی است، و تو میتوانی با شوخی [[برادر]] ایمانیات را خوشحال کنی. [[رسول خدا]] {{صل}} برای [[شاد کردن]] دیگران با آنها شوخی میکرد<ref>{{متن حدیث|فَلَا تَفْعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ}}، محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۳.</ref>؛ در [[روایت]] دیگری از آن حضرت آمده است: هر مؤمنی، [[اهل]] شوخی است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۳.</ref>. | در روایتی است که [[امام صادق]] {{ع}} از [[یونس شیبانی]] پرسید: چقدر با هم شوخی میکنید؟ عرض کرد: کم شوخی میکنیم. فرمود: اینگونه نباشید، شوخی جزء خوشاخلاقی است، و تو میتوانی با شوخی [[برادر]] ایمانیات را خوشحال کنی. [[رسول خدا]] {{صل}} برای [[شاد کردن]] دیگران با آنها شوخی میکرد<ref>{{متن حدیث|فَلَا تَفْعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ}}، محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۳.</ref>؛ در [[روایت]] دیگری از آن حضرت آمده است: هر مؤمنی، [[اهل]] شوخی است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۳.</ref>. |