حارث بن سوید تیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرالمؤمنین علی' به 'اصحاب امیرالمؤمنین علی') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
حارث بن سوید از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[کوفه]] ساکن گردید، و در زمره [[اصحاب | حارث بن سوید از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[کوفه]] ساکن گردید، و در زمره [[اصحاب امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} درآمد و از آن [[حضرت]] و نیز از [[عبدالله بن مسعود]] و دیگران [[نقل]] حديث کرده است<ref>تهذيب التهذیب، ج۲، ص۱۱۳؛ الاصابه، ج۲، ص۱۵۷ و شرح ابن ابی الحدید، ج۱۵، ص۴۹</ref>. وی پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[ایمان]] و [[اعتقاد]] خود [[ثابت قدم]] ماند و با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[بیعت]] کرد و [[امام حسن]] {{ع}} نامه‌ای برای [[معاویه]] نوشت و آن را به [[حارث بن سوید]] و [[جندب ازدی]] داد که برای [[معاویه]] بردند و آن دو [[معاویه]] را به [[بیعت]] با [[امام مجتبی]] {{ع}} فراخواندند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۲۵ و ۲۶.</ref>. شرح حال حارث پس از این [[تاریخ]] معلوم نیست و چرا در [[حادثه کربلا]] شرکت نکرده، خبری در [[دست]] نیست. | ||
وی به سال ۷۲ [[هجری]] در اواخر [[حکومت]] [[عبدالله بن زبیر]] درگذشت<ref>الاصابه، ج۲، ص۱۵۸</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹.</ref> | وی به سال ۷۲ [[هجری]] در اواخر [[حکومت]] [[عبدالله بن زبیر]] درگذشت<ref>الاصابه، ج۲، ص۱۵۸</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. حارث بن سوید تیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حارث بن سوید تیمی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| حارث بن سوید تیمی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | حارث بن سوید تیمی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابوعایشه |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | ۷۲ هجری |
| از اصحاب | |
آشنایی اجمالی
حارث بن سوید از اصحاب رسول خدا (ص) بود که در کوفه ساکن گردید، و در زمره اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) درآمد و از آن حضرت و نیز از عبدالله بن مسعود و دیگران نقل حديث کرده است[۱]. وی پس از شهادت امیرمؤمنان (ع) در ایمان و اعتقاد خود ثابت قدم ماند و با امام حسن مجتبی (ع) بیعت کرد و امام حسن (ع) نامه‌ای برای معاویه نوشت و آن را به حارث بن سوید و جندب ازدی داد که برای معاویه بردند و آن دو معاویه را به بیعت با امام مجتبی (ع) فراخواندند[۲]. شرح حال حارث پس از این تاریخ معلوم نیست و چرا در حادثه کربلا شرکت نکرده، خبری در دست نیست.
وی به سال ۷۲ هجری در اواخر حکومت عبدالله بن زبیر درگذشت[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ تهذيب التهذیب، ج۲، ص۱۱۳؛ الاصابه، ج۲، ص۱۵۷ و شرح ابن ابی الحدید، ج۱۵، ص۴۹
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۲۵ و ۲۶.
- ↑ الاصابه، ج۲، ص۱۵۸
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹.