حکومت فرات بادَقلا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
{{اصلی|فرات بادَقلا}} | {{اصلی|فرات بادَقلا}} | ||
فرات بادَقلا از نواحی [[کوفه]] و بهقباد پایین بوده است. نواحی کوفه عبارت بود از: طسوج (ناحیه) جبه، طسوج بُدات و فرات باد قلا و سالحین و [[نهر]] | فرات بادَقلا از نواحی [[کوفه]] و [[بهقباد پایین]] بوده است. نواحی کوفه عبارت بود از: [[طسوج]] (ناحیه) جبه، طسوج بُدات و فرات باد قلا و سالحین و [[نهر یوسف]] و [[حیره]] که در سه میلی کوفه و در منطقه [[نجف]] واقع است<ref>یعقوبی، البلدان، ص۸۸.</ref> و فرات باد قلا جزو بهقباد پایین بود. [[یاقوت حموی]] شهری را به نام فرات [[بصره]] ذکر می‌کند که به دست [[مسلمانان]] فتح گردید<ref>معجم البلدان، ج۶، ص۳۴۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۲۸۲.</ref> | ||
== حاکمان فرات == | == حاکمان فرات == | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۴
آشنایی اجمالی
فرات بادَقلا از نواحی کوفه و بهقباد پایین بوده است. نواحی کوفه عبارت بود از: طسوج (ناحیه) جبه، طسوج بُدات و فرات باد قلا و سالحین و نهر یوسف و حیره که در سه میلی کوفه و در منطقه نجف واقع است[۱] و فرات باد قلا جزو بهقباد پایین بود. یاقوت حموی شهری را به نام فرات بصره ذکر می‌کند که به دست مسلمانان فتح گردید[۲].[۳]
حاکمان فرات
عبیده سلمانی
عبیده سلمانی مرادی از اصحاب امیرمؤمنان (ع) است[۴]. او از تابعین بزرگ است که دو سال قبل از وفات رسول خدا (ص) اسلام آورد ولی حضرت (ص) را ملاقات نکرده است و از یاران حضرت علی (ع) است که در جنگ نهروان حضور داشت و مورد اعتماد حضرت بود. وی عصر جاهلیت و عصر اسلام هر دو زمان را درک کرد[۵].
بلاذری می‌نویسد: عبیده سلمانی کارگزار حضرت امیر(ع) بر فرات، بود[۶]. احتمالاً مراد از فرات، فرات بادَقلا است که از نواحی کوفه و بهقباد پایین بوده است[۷].
منابع
پانویس
- ↑ یعقوبی، البلدان، ص۸۸.
- ↑ معجم البلدان، ج۶، ص۳۴۸.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۸۲.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۵؛ رجال برقی، ص۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۵۹-۹۶۰.
- ↑ بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۸۲.