کوه رضوی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "[[ینبع]]" و هفت منزلی [[مدینه]] است. در برخی [[روایات]]، از آن به‌عنوان محل زندگی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نام برده شده است. راوی می‌گوید: با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به روحا (اطراف [[مدینه]]) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف [[امام زمان]] در [[غیبت صغری]] و کبری<ref>غیبة طوسی ص ۱۶۲.</ref>. [[صاحب]] مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان [[مکه]] و [[مدینه]]، در نزدیکی [[ینبع]]، دارای [[آب]] فراوان و درختان زیاد [[کیسانیه]] می‌پندارند که [[محمد حنفیه]]، در آن‌جا زنده و مقیم است"<ref>مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.</ref>. در [[دعای ندبه]] هم می‌خوانیم: {{متن حدیث| لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در [[رضوی]] هستی یا جای دیگر یا در [[ذی‌طوی]] به سر می‌‌بری.</ref>. | نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "[[ینبع]]" و هفت منزلی [[مدینه]] است. در برخی [[روایات]]، از آن به‌عنوان محل زندگی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نام برده شده است. راوی می‌گوید: با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به روحا (اطراف [[مدینه]]) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف [[امام زمان]] در [[غیبت صغری]] و کبری<ref>غیبة طوسی ص ۱۶۲.</ref>. [[صاحب]] مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان [[مکه]] و [[مدینه]]، در نزدیکی [[ینبع]]، دارای [[آب]] فراوان و درختان زیاد [[کیسانیه]] می‌پندارند که [[محمد حنفیه]]، در آن‌جا زنده و مقیم است"<ref>مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.</ref>. در [[دعای ندبه]] هم می‌خوانیم: {{متن حدیث| لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در [[رضوی]] هستی یا جای دیگر یا در [[ذی‌طوی]] به سر می‌‌بری.</ref>. | ||
در [[احادیث]] فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "رَضْوی، خدای از آن [[خشنود]] است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های [[بهشت]] است". [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}}، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن [[جبرئیل]] [[امین]] [[در آستانه ظهور]] به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که [[براق]] نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. [[قائم]] بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز از گرد آمدن [[ارواح]] [[مؤمنان]] در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس [[روح]] [[مؤمن]] در گلستان رَضْوی با [[آل محمد]] {{عم}} [[دیدار]] می‌کند... تا روزی که [[قائم]] [[اهل بیت]] [[قیام]] کند..."<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۴؛ [عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۷.</ref> | در [[احادیث]] فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "رَضْوی، خدای از آن [[خشنود]] است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های [[بهشت]] است". [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}}، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن [[جبرئیل]] [[امین]] [[در آستانه ظهور]] به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که [[براق]] نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. [[قائم]] بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز از گرد آمدن [[ارواح]] [[مؤمنان]] در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس [[روح]] [[مؤمن]] در گلستان رَضْوی با [[آل محمد]] {{عم}} [[دیدار]] می‌کند... تا روزی که [[قائم]] [[اهل بیت]] [[قیام]] کند..."<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۴؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث کوه رضوی است. کوه رضوی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: کوه رضوی در معارف مهدویت - پرسش‌های مرتبطمقدمه
نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "ینبع" و هفت منزلی مدینه است. در برخی روایات، از آن به‌عنوان محل زندگی حضرت مهدی (ع) نام برده شده است. راوی می‌گوید: با امام صادق (ع) از مدینه خارج شدیم، به روحا (اطراف مدینه) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف امام زمان در غیبت صغری و کبری[۱]. صاحب مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان مکه و مدینه، در نزدیکی ینبع، دارای آب فراوان و درختان زیاد کیسانیه می‌پندارند که محمد حنفیه، در آن‌جا زنده و مقیم است"[۲]. در دعای ندبه هم می‌خوانیم: « لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى»[۳].
در احادیث فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، پیامبر (ص) فرمود: "رَضْوی، خدای از آن خشنود است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های بهشت است". امام زین العابدین (ع)، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن جبرئیل امین در آستانه ظهور به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که براق نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. قائم بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"[۴]. امام صادق (ع) نیز از گرد آمدن ارواح مؤمنان در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس روح مؤمن در گلستان رَضْوی با آل محمد (ع) دیدار می‌کند... تا روزی که قائم اهل بیت قیام کند..."[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ غیبة طوسی ص ۱۶۲.
- ↑ مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.
- ↑ مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در رضوی هستی یا جای دیگر یا در ذی‌طوی به سر می‌‌بری.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۳۶۴؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۱۷.