مذهب حنبلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اهل سنت| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابوعبدالله احمد بن‌ محمد بن‌ حنبل]] در سال ۱۶۴ق در [[بغداد]] به دنیا آمد و در سال ۲۴۱ق درگذشت. کتاب معروف [[حدیثی]] وی «مُسند» است.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱/۲۰۳.</ref> پیروان این [[مذهب]] در مصر و [[خلیج فارس]] و [[جزیرةالعرب]] ساکن‌اند. [[وهابیت]] نیز از فرقه‌های تازه پدیدآمده [[اهل سنت]] و از انشعابات [[مذهب حنبلی]] است<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ۱۶۹–۱۷۰.</ref> که [[محمد بن‌ عبدالوهاب]] آن را پایه‌ریزی کرد و مروج [[افکار]] [[ابن‌تیمیه]] شد.<ref>[[مصیب ایرانی|ایرانی]] و [[باقر صاحبی|صاحبی]]، [[اهل سنت - ایرانی و صاحبی (مقاله)|مقاله «اهل سنت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۴۷۹ – ۴۸۸.</ref>
[[ابوعبدالله احمد بن‌ محمد بن‌ حنبل]] در سال ۱۶۴ق در [[بغداد]] به دنیا آمد و در سال ۲۴۱ق درگذشت. کتاب معروف [[حدیثی]] وی «مُسند» است.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱/۲۰۳.</ref> پیروان این [[مذهب]] در مصر و [[خلیج فارس]] و [[جزیرةالعرب]] ساکن‌اند. [[وهابیت]] نیز از فرقه‌های تازه پدیدآمده [[اهل سنت]] و از انشعابات [[مذهب حنبلی]] است<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ۱۶۹–۱۷۰.</ref> که [[محمد بن‌ عبدالوهاب]] آن را پایه‌ریزی کرد و مروج [[افکار]] [[ابن‌تیمیه]] شد.<ref>[[مصیب ایرانی|ایرانی]] و [[باقر صاحبی|صاحبی]]، [[اهل سنت - ایرانی و صاحبی (مقاله)|مقاله «اهل سنت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۴۷۹ – ۴۸۸.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009734.jpg|22px]] [[مصیب ایرانی|ایرانی]] و [[باقر صاحبی|صاحبی]]، [[اهل سنت - ایرانی و صاحبی (مقاله)|مقاله «اهل سنت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه امام خمینی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
== پانویس ==
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۱

مقدمه

ابوعبدالله احمد بن‌ محمد بن‌ حنبل در سال ۱۶۴ق در بغداد به دنیا آمد و در سال ۲۴۱ق درگذشت. کتاب معروف حدیثی وی «مُسند» است.[۱] پیروان این مذهب در مصر و خلیج فارس و جزیرةالعرب ساکن‌اند. وهابیت نیز از فرقه‌های تازه پدیدآمده اهل سنت و از انشعابات مذهب حنبلی است[۲] که محمد بن‌ عبدالوهاب آن را پایه‌ریزی کرد و مروج افکار ابن‌تیمیه شد.[۳]

منابع

پانویس

  1. زرکلی، الاعلام، ۱/۲۰۳.
  2. مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ۱۶۹–۱۷۰.
  3. ایرانی و صاحبی، مقاله «اهل سنت»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص ۴۷۹ – ۴۸۸.