ابن ابی الفوارس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(تغییرمسیر به محمد بن احمد (ابن ابی الفوارس) حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[محمد بن احمد (ابن ابی الفوارس)]]
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوالفتح محمد بن احمد بن محمد بغدادی]]، مشهور به [[ابن ابی الفوارس]] در سال ۳۳۸ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد و در قسمت شرقی آنجا سکونت می‌‌کرد. <ref>تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲ و ۳۵۳.</ref> وی ابتدا در سال ۳۴۶ه از عالم بزرگ [[عراق]] [[ابوبکر احمد بن سلیمان بن حسن نجار]] [[حدیث]] شنید؛ <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۲۲۳.</ref> سپس برای [[کسب دانش]] بیشتر به شهرهای [[بصره]]، فارس، [[اصفهان]] و [[خراسان]] [[سفر]] کرده و از [[ابوبکر محمد بن حسن نقاش]]، [[ابوعلی بن صواف]] و [[ابوالحسن علی بن محمد بن عیسی جکانی]] و عده‌ای دیگر بهره‌های [[علمی]] فراوانی برد. [[رجال‌نویسان اهل سنت]] وی را [[فاضل]]، محقق، محدثی [[موثق]]، [[آگاه]] به [[علم]] [[قرائت‌ها]]، دارای [[معرفت]] و [[شناخت]] به [[علوم]]، دارای حافظه‌ای [[قوی]] و [[برتر]] از [[استادان]] معاصر خودش توصیف کرده‌اند. او در [[مسجد جامع]] رصافه بغداد به [[تدریس]] و [[املای حدیث]] می‌‌پرداخت. [[هبه اللّه بن حسن طبری]]، [[ابوسعد مالینی]]، [[صالح بن احمد قیراطی]] و بسیاری از دانش‌پژوهان از شاگردان او به شمار می‌‌آمدند<ref>الارشاد فی معرفة علماء الحدیث ۷۲ و ۳۳۵.</ref> و علم [[قرائت قرآن]] را از [[حسین بن احمد هروی]] آموخت. [[قاسم هذلی]] [[علم قرائت]] را از وی آموخته است.<ref>غایة النهایة ۲ / ۷۹.</ref> [[مذهب]] او را به دلیل ذکر نامش در طبقات الشافعیه<ref>طبقات الشافعیة الکبری ۴ / ۲۹، ۱۲۲، ۱۵۷ و ۵ / ۱۳۴.</ref> می‌‌توان [[شافعی]] دانست. وی از لحاظ [[اخلاقی]] مردی [[امانتدار]] و [[درستکار]] بود. او [[احادیث]] فراوانی را جمع‌آوری نمود و به خط خود نوشت<ref> تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲.</ref> و از مصنفین عصر خود به شمار می‌‌آمد. <ref>تاریخ الاسلام ۲۸ / ۳۰۲ و ۳۰۳.</ref> کتاب ذکر اسماء من اتفق علیه البخاری و مسلم تألیف اوست. <ref>معجم المؤلفین ۹ / ۱۴؛ المستدرک علی معجم المؤلفین ۵۹۸.</ref> او در سال ۴۱۲ه در بغداد از دنیا رفت و در [[باب حرب]] نزدیک [[قبر]] [[احمد حنبل]] به خاک سپرده شد<ref>تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص۲۹۷.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۸

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالفتح محمد بن احمد بن محمد بغدادی، مشهور به ابن ابی الفوارس در سال ۳۳۸ه در بغداد به دنیا آمد و در قسمت شرقی آنجا سکونت می‌‌کرد. [۱] وی ابتدا در سال ۳۴۶ه از عالم بزرگ عراق ابوبکر احمد بن سلیمان بن حسن نجار حدیث شنید؛ [۲] سپس برای کسب دانش بیشتر به شهرهای بصره، فارس، اصفهان و خراسان سفر کرده و از ابوبکر محمد بن حسن نقاش، ابوعلی بن صواف و ابوالحسن علی بن محمد بن عیسی جکانی و عده‌ای دیگر بهره‌های علمی فراوانی برد. رجال‌نویسان اهل سنت وی را فاضل، محقق، محدثی موثق، آگاه به علم قرائت‌ها، دارای معرفت و شناخت به علوم، دارای حافظه‌ای قوی و برتر از استادان معاصر خودش توصیف کرده‌اند. او در مسجد جامع رصافه بغداد به تدریس و املای حدیث می‌‌پرداخت. هبه اللّه بن حسن طبری، ابوسعد مالینی، صالح بن احمد قیراطی و بسیاری از دانش‌پژوهان از شاگردان او به شمار می‌‌آمدند[۳] و علم قرائت قرآن را از حسین بن احمد هروی آموخت. قاسم هذلی علم قرائت را از وی آموخته است.[۴] مذهب او را به دلیل ذکر نامش در طبقات الشافعیه[۵] می‌‌توان شافعی دانست. وی از لحاظ اخلاقی مردی امانتدار و درستکار بود. او احادیث فراوانی را جمع‌آوری نمود و به خط خود نوشت[۶] و از مصنفین عصر خود به شمار می‌‌آمد. [۷] کتاب ذکر اسماء من اتفق علیه البخاری و مسلم تألیف اوست. [۸] او در سال ۴۱۲ه در بغداد از دنیا رفت و در باب حرب نزدیک قبر احمد حنبل به خاک سپرده شد[۹].[۱۰]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲ و ۳۵۳.
  2. سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۲۲۳.
  3. الارشاد فی معرفة علماء الحدیث ۷۲ و ۳۳۵.
  4. غایة النهایة ۲ / ۷۹.
  5. طبقات الشافعیة الکبری ۴ / ۲۹، ۱۲۲، ۱۵۷ و ۵ / ۱۳۴.
  6. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲.
  7. تاریخ الاسلام ۲۸ / ۳۰۲ و ۳۰۳.
  8. معجم المؤلفین ۹ / ۱۴؛ المستدرک علی معجم المؤلفین ۵۹۸.
  9. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۳.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص۲۹۷.