←حکام نایب امام{{ع}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== | ==حکام نایب امام{{ع}}== | ||
حکام نایب امام{{ع}} به کسانی گفته می‌شود که در [[زمان غیبت]] [[امام]]{{ع}}، [[نیابت]] از ایشان را بر عهده دارند و در زمان غیبت به | حکام نایب امام{{ع}} به کسانی گفته می‌شود که در [[زمان غیبت]] [[امام]]{{ع}}، [[نیابت]] از ایشان را بر عهده دارند و در زمان غیبت به نیابت از امام انجام وظیفه می‌کنند. [[سید مرتضی علم‌الهدی]] در فصل [[قضاوت]] از کتاب الانتصار می‌نویسد: «از جمله مواردی که [[فقهای شیعه]] بدان معترفند و فقهای [[مذهب ظاهری]] نیز بر آن موافقت دارند این است که امام{{ع}} و حکامی که نیابت از امام{{ع}} دارند می‌توانند در مورد همه موارد [[حقوق]] و حدود بدون استثنا [[حکم]] نمایند»<ref>الانتصار، ص۲۳۷-۲۳۶.</ref>. | ||
گر چه موضوع بحث در این مسئله، عمل [[قاضی]] به [[علم]] خود در [[اثبات]] دعوا است، اما آوردن حکام نایب امام{{ع}} در ردیف امام{{ع}} نشان‌دهنده غیر قابل بحث بودن [[مشروعیت]] اصل قضاوت برای [[فقها]]، در [[عصر غیبت]] است<ref>فقه سیاسی، ج۸، ص۳۸.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۱]]، ص ۷۳۱.</ref> | گر چه موضوع بحث در این مسئله، عمل [[قاضی]] به [[علم]] خود در [[اثبات]] دعوا است، اما آوردن حکام نایب امام{{ع}} در ردیف امام{{ع}} نشان‌دهنده غیر قابل بحث بودن [[مشروعیت]] اصل قضاوت برای [[فقها]]، در [[عصر غیبت]] است<ref>فقه سیاسی، ج۸، ص۳۸.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۱]]، ص ۷۳۱.</ref> | ||