حسین بن زید بن علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۸: خط ۸:


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
*[[زید بن علی بن حسین کوفی هاشمی علوی]] (پدر)
*[[زید بن علی بن حسین]] (پدر)
*[[یحیی بن زید بن علی بن حسین کوفی هاشمی علوی]] (برادر)
*[[یحیی بن زید بن علی بن حسین]] (برادر)
 
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۹

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله حسین بن زید بن علی بن حسین کوفی هاشمی علوی، مشهور به ذوالدمعه (ذوالعبره) در سال ۱۱۴ یا ۱۱۵ هـ [۱] در شام از کنیزی زاده شد[۲] و دیری نپایید که پدرش «زید» و برادرش «یحیی» به سال ۱۲۱ و ۱۲۵ هـ به شهادت رسیدند.[۳] پس از آن، حسین در حالی که فقط چهار[۴] یا هفت سال داشت،[۵] تحت کفالت و سرپرستی پسر عمویش، امام جعفر صادق(ع) در آمد و تا هنگام وفات امام صادق(ع) زیر نظر آن حضرت در مدینه اقامت کرد و با کمک آن حضرت با ام کلثوم، دختر محمد بن عبدالله ارقط ازدواج کرد.[۶] او را به جهت گریه زیاد در شهادت پدر و برادرش یحیی، به «ذوالدمعه» یا «ذوالعبره» لقب داده‌اند[۷] و شاید بر اثر همین گریه زیاد بود که در اواخر عمر نابینا شد.[۸]

شیخ طوسی نام وی را در زمره اصحاب امام صادق(ع) ذکر کرده است.[۹] غمزی هم می‌‌گوید که او از گنجینه معرفت و علوم جعفری دانش فراوانی کسب کرد.[۱۰] به علاوه، ایشان از امام صادق، امام باقر[۱۱] و امام کاظم(ع)[۱۲] و اسماعیل بن عبدالله بن جعفر[۱۳] روایاتی نقل کرده است. کسانی همچون نعیم بن حماد، ابومصعب زهری و عباد رواجنی از وی احادیثی روایت کرده‌اند.[۱۴] ابوالفرج اصفهانی می‌‌نویسد که حسین در قیام محمد و ابراهیم (پسران عبدالله محض) شرکت داشت و پس از به شهادت رسیدن ایشان، متواری و پنهان شد و زمانی در میان مردم ظاهر شد[۱۵] که از امنیت جان خود اطمینان یافت. حسین از راویان امامیه،[۱۶] فردی راستگو،[۱۷] ثقه[۱۸] و با ورع[۱۹] بود. او دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث می‌‌باشد.[۲۰]

وی در حالی که ۷۶ سال از عمرش گذشته بود،[۲۱] در حدود سال ۱۹۰ هـ از دنیا رفت.[۲۲] در تاریخ درگذشت او بسیار اختلاف است.[۲۳] با توجه به اینکه وی را کوفی لقب داده‌اند، هم اکنون در نواحی حلّه بقعه‌ای وجود دارد که به او منسوب است و اعراب این ناحیه او را «ابودُمَیعه» می‌‌نامند. به نظر می‌‌رسد وی در اواخر عمر به کوفه رفته و در آنجا وفات یافته است.[۲۴].[۲۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. اعیان الشیعه ۶/۲۳.
  2. المجدی فی انساب الطالبیین ۱۵۹.
  3. عمده الطالب ۲۳۹ و۲۴۱.
  4. رجال البرقی ۱۹.
  5. عمدة الطالب ۲۴۲.
  6. رجال النجاشی ۱/۱۶۱.
  7. مقاتل الطالبیین ۲۵۷ المجدی ۱۵۹.
  8. عمدة الطالب ۲۴۱ المعارف ۲۱۶.
  9. رجال الطوسی ۱۶۸.
  10. المجدی ۱۵۹.
  11. میزان الاعتدال ۱/۵۳۵.
  12. رجال النجاشی ۱/۱۶۱.
  13. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۲/۳۳۹.
  14. تاریخ الاسلام ۱۲/۱۲۲.
  15. مقاتل الطالبیین ۲۵۷.
  16. رجال النجاشی ۱/۱۶۱.
  17. تقریب التهذیب ۱/۱۷۶.
  18. اعیان الشیعه ۶/۲۳.
  19. المجدی ۱۵۹.
  20. الذریعه ۶/۳۲۳
  21. المجدی ۱۵۹.
  22. تاریخ الاسلام ۱۲/۱۲۲.
  23. اعیان الشیعه ۶/۲۳ تقریب التهذیب ۱/۱۷۶.
  24. اعیان الشیعه ۶/۲۳.
  25. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۶.