امداد غیبی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
== گونه‌های [[امداد غیبی]] ==
== گونه‌های [[امداد غیبی]] ==
[[امدادهای غیبی]] را می‌توان به دو گونه فردی و [[اجتماعی]] تقسیم کرد:
[[امدادهای غیبی]] را می‌توان به دو گونه فردی و [[اجتماعی]] تقسیم کرد:
# '''[[امدادهای غیبی]] فردی:''' اگر [[زندگی]] [[آدمی]] همراهِ [[ایمان]] و [[اخلاص]] و کوشش باشد، مشمول [[عنایات]] خاص و [[امدادهای غیبی]] می‌شود. فراهم آمدن اسباب و علل مادی، راه یافتن و روشن بینی، رسیدن به افکار بلند [[علمی]] و یافتنِ راه چاره مشکلات از طریق [[الهام]] و نیز تقویت [[دل]] و [[استوار]] شدن [[اراده]] از نمونه‌های چنین امدادهایی هستند.
# '''[[امدادهای غیبی]] فردی:''' اگر [[زندگی]] [[آدمی]] همراهِ [[ایمان]] و [[اخلاص]] و کوشش باشد، مشمول عنایات خاص و [[امدادهای غیبی]] می‌شود. فراهم آمدن اسباب و علل مادی، راه یافتن و روشن بینی، رسیدن به افکار بلند [[علمی]] و یافتنِ راه چاره مشکلات از طریق [[الهام]] و نیز تقویت [[دل]] و [[استوار]] شدن [[اراده]] از نمونه‌های چنین امدادهایی هستند.
# '''[[امدادهای غیبی]] [[اجتماعی]]:''' بنابر [[آموزه‌های اسلامی]]، [[خداوند]]، [[جامعه]] [[مؤمنان]] و [[مسلمانان]] را در شرایط [[بحرانی]] و سخت مشمول امدادهای خویش می‌کند.
# '''[[امدادهای غیبی]] [[اجتماعی]]:''' بنابر [[آموزه‌های اسلامی]]، [[خداوند]]، [[جامعه]] [[مؤمنان]] و [[مسلمانان]] را در شرایط [[بحرانی]] و سخت مشمول امدادهای خویش می‌کند.


[[ظهور منجی]] [[آخرالزمان]] که پس از آلودگی [[جهان]] به [[ستم]] و [[پلیدی]]، موجب [[پاکی]] و [[برقراری عدالت]] در [[جهان]] و [[جامعه]] [[مسلمانان]] می‌شود، از امدادها و [[الطاف]] غیبی است و به این ترتیب، [[جامعه]] [[مسلمانان]]، آینده‌ای پر [[امید]] و خوشایند خواهد داشت<ref>{{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}؛ سوره قصص، آیه ۵.</ref> و دولتی [[دادگستر]] و [[حکیم]] بر آن [[حکم]] خواهد راند و [[مؤمنین]] به [[رفاه]] و [[آسایش]] و [[امنیت]] خواهند رسید<ref>نهج‌البلاغه‌، خطبه ۸۷ و ۱۳۶؛ مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۳/ ۳۳۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref>
ظهور منجی [[آخرالزمان]] که پس از آلودگی [[جهان]] به [[ستم]] و [[پلیدی]]، موجب [[پاکی]] و [[برقراری عدالت]] در [[جهان]] و [[جامعه]] [[مسلمانان]] می‌شود، از امدادها و [[الطاف]] غیبی است و به این ترتیب، [[جامعه]] [[مسلمانان]]، آینده‌ای پر [[امید]] و خوشایند خواهد داشت<ref>{{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}؛ سوره قصص، آیه ۵.</ref> و دولتی دادگستر و [[حکیم]] بر آن [[حکم]] خواهد راند و [[مؤمنین]] به [[رفاه]] و [[آسایش]] و [[امنیت]] خواهند رسید<ref>نهج‌البلاغه‌، خطبه ۸۷ و ۱۳۶؛ مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۳/ ۳۳۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۵

مقدمه

هر موجودی برای بقای خویش از خداوند مدد می‌گیرد و همه جهان با امدادهای‌ غیبی او بر پا است. بشر، افزون بر این، از امدادهای غیبی دیگری نیز برخوردار است. این دو گونه امداد، به رحمت رحمانیه عام و رحمت رحیمیه خاص برمی‌گردند. اصطلاح "امدادهای غیبی" به معنای الطاف و دستگیری‌های ویژه‌ای است که موجود مکلف از گذر عبودیت، مستحق آن می‌شود. این موضوع در دانش کلام بررسی می‌گردد[۱].

گونه‌های امداد غیبی

امدادهای غیبی را می‌توان به دو گونه فردی و اجتماعی تقسیم کرد:

  1. امدادهای غیبی فردی: اگر زندگی آدمی همراهِ ایمان و اخلاص و کوشش باشد، مشمول عنایات خاص و امدادهای غیبی می‌شود. فراهم آمدن اسباب و علل مادی، راه یافتن و روشن بینی، رسیدن به افکار بلند علمی و یافتنِ راه چاره مشکلات از طریق الهام و نیز تقویت دل و استوار شدن اراده از نمونه‌های چنین امدادهایی هستند.
  2. امدادهای غیبی اجتماعی: بنابر آموزه‌های اسلامی، خداوند، جامعه مؤمنان و مسلمانان را در شرایط بحرانی و سخت مشمول امدادهای خویش می‌کند.

ظهور منجی آخرالزمان که پس از آلودگی جهان به ستم و پلیدی، موجب پاکی و برقراری عدالت در جهان و جامعه مسلمانان می‌شود، از امدادها و الطاف غیبی است و به این ترتیب، جامعه مسلمانان، آینده‌ای پر امید و خوشایند خواهد داشت[۲] و دولتی دادگستر و حکیم بر آن حکم خواهد راند و مؤمنین به رفاه و آسایش و امنیت خواهند رسید[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. فرهنگ شیعه، ص ۱۳۳.
  2. ﴿وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ؛ سوره قصص، آیه ۵.
  3. نهج‌البلاغه‌، خطبه ۸۷ و ۱۳۶؛ مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۳/ ۳۳۱.
  4. فرهنگ شیعه، ص ۱۳۳.