الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ | '''[[آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)| آثار تربیتی انتظار چیست؟]]''' <span class="nomobile"> | ||
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3> | <gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3> | ||
پرونده: | پرونده: 11226.jpg|''[[علی رضا اعرافی|اعرافی]]''|link= علی رضا اعرافی | ||
پرونده: | پرونده: 136863. JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان | ||
پرونده: | پرونده: 16667.jpg|''[[محمد رضا شرفی جم|شرفی جم]]''|link= محمد رضا شرفی جم | ||
پرونده: Pic3001.jpg|''[[حسن عبدیپور|عبدیپور]]''|link= حسن عبدیپور | |||
پرونده: | |||
</gallery> | </gallery> | ||
[[انتظار]] یک نظریۀ [[تربیتی]] است یعنی یک نگاه بنیادی است که میتواند بر همۀ اجزا و [[اعمال]] و ابعاد و ساختهای گوناگون [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] اثرگذار باشد. [[انتظار]] آثاری دارد، از نظر روانشناختی اصولاً [[روح]] [[امید]] و [[انتظار مثبت]] کارکردهایی دارد، چه انتظارات مقطعی و چه انتظارهای کلان عمومی و جهانشمول، اما انتظاری که در [[مکتب]] [[شیعه]] است چیزی فراتر از [[انتظار]] عام و مشترک است. | |||
از | برخی [[آثار تربیتی انتظار]] عبارتاند از: | ||
# | # '''گسترش امیدهای واقعی:''' [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و تحمل دشواریهای آن، [[نیازمند]] انگیزهای نیرومند است که در پدیدهای با نام "[[امید به آینده]]" تجلی مییابد. مفهوم [[انتظار]] در [[حقیقت]]، [[امید]] به فردای ظهور است؛ فردایی که هرگز با دوران غیبت قابل مقایسه نیست. یکی از ویژگیهای نسل [[منتظر]]، [[امیدواری]] و نگرش مثبت به آیندۀ [[جهان]] است. | ||
# | # '''معنا یافتن [[زندگی]] در پرتو پویایی و در جهت رسیدن به [[هدف]]'''، با نگاه تطبیقی به [[زندگی]] بدون [[هدف]] و فرجام آن که تهی شدن از درون و روزمرهگی است. اندیشۀ [[مهدویت]]، میتواند به [[انسان]] بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی به محوریت [[امام مهدی]] {{ع}}، همواره باید به این کانون [[فکر]] کرد و فعالیتهای خود را بدان سو معطوف ساخت. | ||
# '''احساس حضور:''' یکی از آثار غیر قابل تردید در [[انتظار راستین]]، احساس حضور در محضر آن [[امام غایب]] و احساس حضور آن [[امام غایب]] در [[زندگی]] است و این خود در [[اصلاح]] [[رفتار]] وی بسیار مؤثر است. | |||
# '''[[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]]:''' از حیث ارتباط منطقی و معنایی، خانوادۀ سالم زمینهساز جامعۀ سالم و جامعۀ سالم، عامل تداوم و بقای خانوادۀ سالم است، بنابراین نوعی [[التزام]] منطقی میان [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[خانواده]] و [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]] وجود دارد. لذا خانوادۀ [[منتظر]] با [[درک]] [[مسؤولیت]] [[اجتماعی]] در برابر [[اصلاح]] جامعه، تا [[حد]] [[توان]] خود تلاش میکند. | |||
# '''الگوسازی:''' [[آدمی]]، فطرتاً به کمال [[گرایش]] دارد؛ لازمۀ نیل به کمال شخصیتهایی است که [[انسان]] خود را با آنان همانند کند. [[گرایش]] به فرهنگ مهدوی {{ع}} موجب میشود، [[آدمی]] الگوی مورد نظر خویش را در شخصیت [[مبارک]] [[امام زمان]] {{ع}} و [[سعادت]] خود را در [[پیروی]] از آن حضرت بداند. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)|ادامه]]</div> | |||
<div class="mainpage_box_more">[[ |
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۵
انتظار یک نظریۀ تربیتی است یعنی یک نگاه بنیادی است که میتواند بر همۀ اجزا و اعمال و ابعاد و ساختهای گوناگون زندگی فردی و اجتماعی اثرگذار باشد. انتظار آثاری دارد، از نظر روانشناختی اصولاً روح امید و انتظار مثبت کارکردهایی دارد، چه انتظارات مقطعی و چه انتظارهای کلان عمومی و جهانشمول، اما انتظاری که در مکتب شیعه است چیزی فراتر از انتظار عام و مشترک است.
برخی آثار تربیتی انتظار عبارتاند از:
- گسترش امیدهای واقعی: انسان برای تداوم زندگی و تحمل دشواریهای آن، نیازمند انگیزهای نیرومند است که در پدیدهای با نام "امید به آینده" تجلی مییابد. مفهوم انتظار در حقیقت، امید به فردای ظهور است؛ فردایی که هرگز با دوران غیبت قابل مقایسه نیست. یکی از ویژگیهای نسل منتظر، امیدواری و نگرش مثبت به آیندۀ جهان است.
- معنا یافتن زندگی در پرتو پویایی و در جهت رسیدن به هدف، با نگاه تطبیقی به زندگی بدون هدف و فرجام آن که تهی شدن از درون و روزمرهگی است. اندیشۀ مهدویت، میتواند به انسان بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی به محوریت امام مهدی (ع)، همواره باید به این کانون فکر کرد و فعالیتهای خود را بدان سو معطوف ساخت.
- احساس حضور: یکی از آثار غیر قابل تردید در انتظار راستین، احساس حضور در محضر آن امام غایب و احساس حضور آن امام غایب در زندگی است و این خود در اصلاح رفتار وی بسیار مؤثر است.
- سلامت اخلاقی جامعه: از حیث ارتباط منطقی و معنایی، خانوادۀ سالم زمینهساز جامعۀ سالم و جامعۀ سالم، عامل تداوم و بقای خانوادۀ سالم است، بنابراین نوعی التزام منطقی میان سلامت اخلاقی خانواده و سلامت اخلاقی جامعه وجود دارد. لذا خانوادۀ منتظر با درک مسؤولیت اجتماعی در برابر اصلاح جامعه، تا حد توان خود تلاش میکند.
- الگوسازی: آدمی، فطرتاً به کمال گرایش دارد؛ لازمۀ نیل به کمال شخصیتهایی است که انسان خود را با آنان همانند کند. گرایش به فرهنگ مهدوی (ع) موجب میشود، آدمی الگوی مورد نظر خویش را در شخصیت مبارک امام زمان (ع) و سعادت خود را در پیروی از آن حضرت بداند.