دستان بریده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
یا دست‌های قلم شده. منظور دو [[دست]] [[علمدار]] [[کربلا]] ابالفضل {{ع}} است که چون [[روز عاشورا]] برای آوردن آب به خیمه‌ها، به سوی [[فرات]] رفت، در درگیری با کمین نیروهای [[دشمن]]، ابتدا [[دست]] راستش از کار افتاد و با [[رجز]] {{متن حدیث|وَ اللَّهِ إِنْ قَطَعْتُمُ يَمِينِي...}} می‌کوشید تا آب را به خیمه‌ها برساند. [[دست]] چپش هم [[قطع]] شد. وی به [[رجز]] و [[مبارزه]] ادامه داد تا به [[شهادت]] رسید. در مرثیه‌ها برای بی‌دستی [[علمدار]] [[رشید]] [[عاشورا]]، [[جایگاه]] خاصّی است و از زبان حال مادرش “ام البنین” هم نوحه‌ها خوانده می‌‌شود. امروز در محوطه بیرون از [[صحن]] [[حرم]] [[حضرت عباس]]، دوجایگاه کوچک معین است که محل [[قطع]] شدن [[دست]] راست و [[دست]] چپ آن [[حضرت]] است، به فاصله حدود ۱۰۰ متر که [[زائران]] آنجا را [[زیارت]] می‌کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۸.</ref>.
یا دست‌های قلم شده. منظور دو [[دست]] [[علمدار]] [[کربلا]] ابالفضل {{ع}} است که چون [[روز عاشورا]] برای آوردن آب به خیمه‌ها، به سوی [[فرات]] رفت، در درگیری با کمین نیروهای [[دشمن]]، ابتدا [[دست]] راستش از کار افتاد و با [[رجز]] {{متن حدیث|وَ اللَّهِ إِنْ قَطَعْتُمُ يَمِينِي...}} می‌کوشید تا آب را به خیمه‌ها برساند. [[دست]] چپش هم [[قطع]] شد. وی به [[رجز]] و [[مبارزه]] ادامه داد تا به [[شهادت]] رسید. در مرثیه‌ها برای بی‌دستی [[علمدار]] [[رشید]] [[عاشورا]]، جایگاه خاصّی است و از زبان حال مادرش “ام البنین” هم نوحه‌ها خوانده می‌‌شود. امروز در محوطه بیرون از صحن [[حرم]] [[حضرت عباس]]، دوجایگاه کوچک معین است که محل [[قطع]] شدن [[دست]] راست و [[دست]] چپ آن حضرت است، به فاصله حدود ۱۰۰ متر که [[زائران]] آنجا را [[زیارت]] می‌کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳

مقدمه

یا دست‌های قلم شده. منظور دو دست علمدار کربلا ابالفضل (ع) است که چون روز عاشورا برای آوردن آب به خیمه‌ها، به سوی فرات رفت، در درگیری با کمین نیروهای دشمن، ابتدا دست راستش از کار افتاد و با رجز «وَ اللَّهِ إِنْ قَطَعْتُمُ يَمِينِي...» می‌کوشید تا آب را به خیمه‌ها برساند. دست چپش هم قطع شد. وی به رجز و مبارزه ادامه داد تا به شهادت رسید. در مرثیه‌ها برای بی‌دستی علمدار رشید عاشورا، جایگاه خاصّی است و از زبان حال مادرش “ام البنین” هم نوحه‌ها خوانده می‌‌شود. امروز در محوطه بیرون از صحن حرم حضرت عباس، دوجایگاه کوچک معین است که محل قطع شدن دست راست و دست چپ آن حضرت است، به فاصله حدود ۱۰۰ متر که زائران آنجا را زیارت می‌کنند[۱].

منابع

پانویس