منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید نذیر الحسنی' به 'حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر الحسنی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
::::::بنابراین، امر محتوم نه زمان آن مقدم می‌شود و نه مؤخر و ناچار اتفاق می‌افتد (به وقوع می‌پیوندد) و این چیزی است که طبرسی آن‌را از این سخن خدای تعالی که می‌فرماید {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ}}﴾}}<ref>«هیچ امتی نه از اجل خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند، دریافته است» سوره مؤمنون، آیه ۴۳.</ref>. او می‌گوید: اجل و مدت حتمی، نه از زمان خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند. | ::::::بنابراین، امر محتوم نه زمان آن مقدم می‌شود و نه مؤخر و ناچار اتفاق می‌افتد (به وقوع می‌پیوندد) و این چیزی است که طبرسی آن‌را از این سخن خدای تعالی که می‌فرماید {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ}}﴾}}<ref>«هیچ امتی نه از اجل خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند، دریافته است» سوره مؤمنون، آیه ۴۳.</ref>. او می‌گوید: اجل و مدت حتمی، نه از زمان خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند. | ||
::::::ظاهرا امر محتوم به ناچار اتفاق می‌افتد و بعضی روایت‌ها از نشانه‌های قطعی پیش از ظهور که ناگزیر رخ می‌دهند، سخن گفته‌اند و بعضی آرزو کرده‌اند که این نشانه‌ها پیش از ظهور قائم {{ع}} رخ ندهد و پیش نیاید. اما امام آن‌را رد کرد و فرمود خیر آن حتمی است. نعمانی پس از اینکه تعدادی از نشانه‌های ظهور را برمی‌شمارد می‌گوید: این نشانه‌های بسیار زیادی که [[امامان]] آن‌را بیان کرده‌اند و در روایت‌ها ذکر شده و به حد تواتر رسیده و در مورد آنها اتفاق نظر وجود دارد، دلیل بر این است که [[حضرت قائم]] {{ع}} حتما زمانی ظهور می‌کند که این نشانه‌ها و اتفاق‌ها روی داده باشد؛ چرا که ائمه خبر داده‌اند که این علامت‌ها بدون‌شک وجود دارند و [[امامان]] {{عم}} صادق هستند تا جایی که به یکی از امامان {{عم}} گفته شد امیدواریم که ظهور [[قائم]] {{ع}} اتفاق بیفتد اما پیش از ایشان، [[سفیانی]] خروج نکند. ایشان فرمودند: به خدا سوگند آن امر حتمی است و ناچار (ناگزیر) اتفاق می‌افتد»<ref>[[سید نذیر الحسنی|الحسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص:۱۹۰.</ref>. | ::::::ظاهرا امر محتوم به ناچار اتفاق می‌افتد و بعضی روایت‌ها از نشانه‌های قطعی پیش از ظهور که ناگزیر رخ می‌دهند، سخن گفته‌اند و بعضی آرزو کرده‌اند که این نشانه‌ها پیش از ظهور قائم {{ع}} رخ ندهد و پیش نیاید. اما امام آن‌را رد کرد و فرمود خیر آن حتمی است. نعمانی پس از اینکه تعدادی از نشانه‌های ظهور را برمی‌شمارد می‌گوید: این نشانه‌های بسیار زیادی که [[امامان]] آن‌را بیان کرده‌اند و در روایت‌ها ذکر شده و به حد تواتر رسیده و در مورد آنها اتفاق نظر وجود دارد، دلیل بر این است که [[حضرت قائم]] {{ع}} حتما زمانی ظهور می‌کند که این نشانه‌ها و اتفاق‌ها روی داده باشد؛ چرا که ائمه خبر داده‌اند که این علامت‌ها بدون‌شک وجود دارند و [[امامان]] {{عم}} صادق هستند تا جایی که به یکی از امامان {{عم}} گفته شد امیدواریم که ظهور [[قائم]] {{ع}} اتفاق بیفتد اما پیش از ایشان، [[سفیانی]] خروج نکند. ایشان فرمودند: به خدا سوگند آن امر حتمی است و ناچار (ناگزیر) اتفاق می‌افتد»<ref>[[سید نذیر الحسنی|الحسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص:۱۹۰.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
{{یادآوری پاسخ}} | {{یادآوری پاسخ}} | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۰: | ||
::::#'''وعده حق:''' به هیچ وجه دچار تغییر و تبدیل نگشته و تخلف‌ناپذیر است. به عبارت دیگر وعده خداوند حتمی حتمی است و احتمال عوض شدن آن صفر است. و در وعده الهی تحقق بداء ممکن نیست: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ}}﴾}}<ref>قطعا خداوند در وعده خود خلاف نمی‌کند؛ آل عمران، آیه ۹.</ref>. ظهور حضرت [[ولی عصر]]{{ع}} از وعده‌های الهی لذا هیچ تغییر و تبدیلی در آن راه ندارد. روایت: [[داود بن قاسم]] به [[امام محمد تقی]]{{ع}} گفت: آیا برای خدا بدایی در امر محتوم رخ می‌دهد؟ [[امام]] فرموند: بله، گفت: پس می‌ترسیم که خداوند درباره ظهور [[قائم]]{{ع}} بدایی حاصل شود، [[امام]] فرمودند: (ظهور و خروج و قیام) [[قائم]] از معیاد (و در زمره وعده‌های الهی) است<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۰، ح ۱۳۸.</ref>. | ::::#'''وعده حق:''' به هیچ وجه دچار تغییر و تبدیل نگشته و تخلف‌ناپذیر است. به عبارت دیگر وعده خداوند حتمی حتمی است و احتمال عوض شدن آن صفر است. و در وعده الهی تحقق بداء ممکن نیست: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ}}﴾}}<ref>قطعا خداوند در وعده خود خلاف نمی‌کند؛ آل عمران، آیه ۹.</ref>. ظهور حضرت [[ولی عصر]]{{ع}} از وعده‌های الهی لذا هیچ تغییر و تبدیلی در آن راه ندارد. روایت: [[داود بن قاسم]] به [[امام محمد تقی]]{{ع}} گفت: آیا برای خدا بدایی در امر محتوم رخ می‌دهد؟ [[امام]] فرموند: بله، گفت: پس می‌ترسیم که خداوند درباره ظهور [[قائم]]{{ع}} بدایی حاصل شود، [[امام]] فرمودند: (ظهور و خروج و قیام) [[قائم]] از معیاد (و در زمره وعده‌های الهی) است<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۰، ح ۱۳۸.</ref>. | ||
::::#'''امر حتمی:''' (که از وعده‌های خداوند نیست) هر چند نسبت به امر غیر حتمی امکان عدم تحققش بسیار ضعیف است ولی ممکن است "بدائی" حاصل شود و آن امر به وقوع نپیوندد. لذا در امر محتوم، وقوع [[بداء]] ممکن است. به عبارت دیگر امر محتومی که در زمره وعده‌های الهی نباشد، احتمال عوض شدن آن هست، هر چند این احتمال ده درصد یا کمتر از آن باشد. مثلاً [[خروج سفیانی]] از امور محتوم الهی است و لذا ممکن است با حصول بدائی، محقق نشود. بنابراین ممکن است با تضرع و دعای خوبان و صالحان و استحابت خداوند متعالی برخی از [[نشانه‌های حتمی]] که شدید و سخت بوده و گرفتاری‌ها و ناگواری‌هایی در بردارند، محقق نشوند<ref>خوانندگان بزرگوار، برای اطلاع بیشتر به کتاب شهاب ثاقب فصل هشتم (تعیین زمان ظهور) از، ص ۱۵۰ تا ۱۶۳ رجوع نمایند.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۳۰- ۳۲</ref>. | ::::#'''امر حتمی:''' (که از وعده‌های خداوند نیست) هر چند نسبت به امر غیر حتمی امکان عدم تحققش بسیار ضعیف است ولی ممکن است "بدائی" حاصل شود و آن امر به وقوع نپیوندد. لذا در امر محتوم، وقوع [[بداء]] ممکن است. به عبارت دیگر امر محتومی که در زمره وعده‌های الهی نباشد، احتمال عوض شدن آن هست، هر چند این احتمال ده درصد یا کمتر از آن باشد. مثلاً [[خروج سفیانی]] از امور محتوم الهی است و لذا ممکن است با حصول بدائی، محقق نشود. بنابراین ممکن است با تضرع و دعای خوبان و صالحان و استحابت خداوند متعالی برخی از [[نشانه‌های حتمی]] که شدید و سخت بوده و گرفتاری‌ها و ناگواری‌هایی در بردارند، محقق نشوند<ref>خوانندگان بزرگوار، برای اطلاع بیشتر به کتاب شهاب ثاقب فصل هشتم (تعیین زمان ظهور) از، ص ۱۵۰ تا ۱۶۳ رجوع نمایند.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۳۰- ۳۲</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}} | |||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«میان نشانه‌های ظهور، شماری از آنها، علایم حتمی ظهور دانسته شدهاند. منظور از نشانه‌های حتمی- مقابل نشانه‌های غیر حتمی- آن است که پدیدار شدن آنها- بدون هیچ قید و شرطی- قطعی و الزامی خواهد بود؛ به گونهای که تا آنها واقع نشود، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} ظهور و قیام نخواهد کرد. البته باید توجه کرد که حتمی یا مسلم و قطعی بودن وقوع این نشانه‌ها، به این معنا نیست که پدید نیامدن آنها، محال است؛ بلکه به حسب فراهم بودن شرایط و نبودن بازدارندهها، پدید آمدن آنها قطعی خواهد بود. از روایات فراوانی که در میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد حتمی بودن نشانه‌های پنجگانه ذیل استفاده می‌شود: [[خروج سفیانی]]، قیام یمانی، صیحه آسمانی، قتل [[نفس زکیه]] و خسف در بیداء"<ref> {{عربی|اندازه=120%|" خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ مِنَ الْعَلَامَاتِ الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ خُرُوجُ الْيَمَانِيِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۶، ح ۴۲۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۴۵ - ۴۴۸.</ref>. | |||
::::::در برابر نشانه‌های حتمی، نشانه‌های غیر حتمی قرار دارد؛ یعنی مقید و مشروط به اموری است که در صورت تحقق آنها، پدید میآید. به عبارت دیگر، نشانه‌های غیر حتمی، شاید پدید آید و شاید بدون پیدایش آنها [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} ظهور کند. | |||
::::::پارهای از نشانه‌های غیر حتمی از این قرار است: | |||
:::::#مرگ و میرها، زلزلهها و جنگها و آشوبهای فراگیر؛ | |||
:::::#خسوف و کسوف نابههنگام؛ | |||
:::::#بارش بارانهای فراوان و ...<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۴۵ - ۴۴۸.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
| خط ۵۹: | خط ۷۱: | ||
[[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]] | [[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]] | ||
[[رده:پرسش‌های مهدویت]] | [[رده:پرسش‌های مهدویت]] | ||
[[رده:( | [[رده:(اب): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]] | ||
[[رده:( | [[رده:(اب): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]] | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۵
| منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید نذیر الحسنی، در کتاب «مصلح کل» در این‌باره گفته است:
- «ابن منظور در لسان العرب می‌گوید: چیزی را بر تو حتمی کردم، یعنی آن‌را بر تو واجب نمودم، الحتم: لازم و واجبی است که باید انجام شود و حتم الله الامر بحتمه اراده الهی بر انجام آن تعلق گرفت (امر کرد) و الحتم یعنی استوار کردن (محکم کردن) کار و حاتم یعنی حاکمی که انجام حکم را واجب می‌کند و محتوم از نظر لغوی یعنی واجبی که ناگزیر باید انجام شود و این چیزی است که همچنین آن‌را در حدیث و سخن اهل بیت (ع) می‌یابیم.
- ابو جعفر محمد بن علی (ع) در مورد آیه ﴿﴿قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ﴾﴾[۱]، می‌فرمایند: آنها دو اجل و مدت هستند، یک اجل حتمی و دیگری اجل مشروط و موقوف. پس حمران بن اعین پرسید: اجل و مدت حتمی چیست؟ فرمود: آن است که غیر از آن نمی‌شود و پرسید موقوف چیست؟ امام (ع) فرمود: چیزی است که مشیت خدا در آن است.
- بنابراین، امر محتوم نه زمان آن مقدم می‌شود و نه مؤخر و ناچار اتفاق می‌افتد (به وقوع می‌پیوندد) و این چیزی است که طبرسی آن‌را از این سخن خدای تعالی که می‌فرماید ﴿﴿مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ﴾﴾[۲]. او می‌گوید: اجل و مدت حتمی، نه از زمان خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند.
- ظاهرا امر محتوم به ناچار اتفاق می‌افتد و بعضی روایت‌ها از نشانه‌های قطعی پیش از ظهور که ناگزیر رخ می‌دهند، سخن گفته‌اند و بعضی آرزو کرده‌اند که این نشانه‌ها پیش از ظهور قائم (ع) رخ ندهد و پیش نیاید. اما امام آن‌را رد کرد و فرمود خیر آن حتمی است. نعمانی پس از اینکه تعدادی از نشانه‌های ظهور را برمی‌شمارد می‌گوید: این نشانه‌های بسیار زیادی که امامان آن‌را بیان کرده‌اند و در روایت‌ها ذکر شده و به حد تواتر رسیده و در مورد آنها اتفاق نظر وجود دارد، دلیل بر این است که حضرت قائم (ع) حتما زمانی ظهور می‌کند که این نشانه‌ها و اتفاق‌ها روی داده باشد؛ چرا که ائمه خبر داده‌اند که این علامت‌ها بدون‌شک وجود دارند و امامان (ع) صادق هستند تا جایی که به یکی از امامان (ع) گفته شد امیدواریم که ظهور قائم (ع) اتفاق بیفتد اما پیش از ایشان، سفیانی خروج نکند. ایشان فرمودند: به خدا سوگند آن امر حتمی است و ناچار (ناگزیر) اتفاق می‌افتد»[۳].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «آنگاه مدتی را [برای شما] مقرر داشت و اجل حتمی نزد اوست» سوره انعام، آیه ۲.
- ↑ «هیچ امتی نه از اجل خود پیشی می‌گیرد و نه بازپس می‌ماند، دریافته است» سوره مؤمنون، آیه ۴۳.
- ↑ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص:۱۹۰.
- ↑ هیچ کس از شما نیست مگر (اینکه) در آن وارد می‌گردد، این (امر) همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است؛ سوره مریم، آیه ۷۱.
- ↑ قطعا خداوند در وعده خود خلاف نمی‌کند؛ آل عمران، آیه ۹.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۰، ح ۱۳۸.
- ↑ خوانندگان بزرگوار، برای اطلاع بیشتر به کتاب شهاب ثاقب فصل هشتم (تعیین زمان ظهور) از، ص ۱۵۰ تا ۱۶۳ رجوع نمایند.
- ↑ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص: ۳۰- ۳۲
- ↑ " خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ مِنَ الْعَلَامَاتِ الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ خُرُوجُ الْيَمَانِيِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۶، ح ۴۲۷
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۵ - ۴۴۸.
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۵ - ۴۴۸.