نضر بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* وقتی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} در [[غدیر خم]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را به [[امامت]] معرفی کرد، نضر بن حارث فهری نزد [[پیامبر]] آمد و گفت: ما را به [[توحید]] و [[رسالت]] و نماز و روزه و [[حج]] فراخواندی پذیرفتیم. حالا پسرعمویت را به ولایت بر ما می‌گماری. آیا این از سوی خود توست یا از سوی خدا؟ فرمود: از سوی خدا. وی در حالی که می‌رفت، می‌گفت: خدایا اگر آنچه [[پیامبر|محمّد]] {{صل}} می‌گوید [[حق]] است، از آسمان بر من سنگ بباران. هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت. آنگاه آیات | * وقتی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} در [[غدیر خم]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را به [[امامت]] معرفی کرد، نضر بن حارث فهری نزد [[پیامبر]] آمد و گفت: ما را به [[توحید]] و [[رسالت]] و نماز و روزه و [[حج]] فراخواندی پذیرفتیم. حالا پسرعمویت را به ولایت بر ما می‌گماری. آیا این از سوی خود توست یا از سوی خدا؟ فرمود: از سوی خدا. وی در حالی که می‌رفت، می‌گفت: خدایا اگر آنچه [[پیامبر|محمّد]] {{صل}} می‌گوید [[حق]] است، از آسمان بر من سنگ بباران. هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت. آنگاه آیات {{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}} }}<ref>سوره معارج آیه۱.</ref> نازل شد که اشاره به این واقعه است.<ref>مجمع البیان، ج ۵ ص ۳۵۲، الفصول المهمّه، ابن صباغ مالکی، ص ۴۲ (در این کتاب، نام او حارث بن نعمان آمده است).</ref> نزول این سوره و وقوع آن حادثه گواه حقانیت [[امام علی|علی]]{{ع}} و یکی از فضایل اوست<ref> ر.ک: «الغدیر» ج ۱ ص ۲۳۹ «العذاب الواقع</ref>. نضر بن حارث، از شیاطین قریش و از آزاردهندگان [[پیامبر]] بود که پیوسته با او دشمنی می‌کرد و وقتی پیامبر خدا از مجلسی که خدا را به یادها می‌آورد و آیات [[قرآن]] را بر مردم می‌خواند برمی‌خاست، او می‌نشست و می‌گفت: من قصه‌های بهتری می‌دانم. و آنچه را از داستانها و افسانه‌های پادشاهان ایران شنیده بود بازمی‌گفت و آیات قرآن را افسانه می‌پنداشت<ref>سیرۀ ابن هشام، ج ۱ ص ۱۹۵، به نقل از «آیات الغدیر» کورانی، ص ۳۴۵</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۵۷۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۴۳
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نضر بن حارث (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- وقتی پیامبر خدا(ص) در غدیر خم علی(ع) را به امامت معرفی کرد، نضر بن حارث فهری نزد پیامبر آمد و گفت: ما را به توحید و رسالت و نماز و روزه و حج فراخواندی پذیرفتیم. حالا پسرعمویت را به ولایت بر ما می‌گماری. آیا این از سوی خود توست یا از سوی خدا؟ فرمود: از سوی خدا. وی در حالی که می‌رفت، می‌گفت: خدایا اگر آنچه محمّد (ص) می‌گوید حق است، از آسمان بر من سنگ بباران. هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت. آنگاه آیات ﴿سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ﴾ }}[۱] نازل شد که اشاره به این واقعه است.[۲] نزول این سوره و وقوع آن حادثه گواه حقانیت علی(ع) و یکی از فضایل اوست[۳]. نضر بن حارث، از شیاطین قریش و از آزاردهندگان پیامبر بود که پیوسته با او دشمنی می‌کرد و وقتی پیامبر خدا از مجلسی که خدا را به یادها می‌آورد و آیات قرآن را بر مردم می‌خواند برمی‌خاست، او می‌نشست و می‌گفت: من قصه‌های بهتری می‌دانم. و آنچه را از داستانها و افسانه‌های پادشاهان ایران شنیده بود بازمی‌گفت و آیات قرآن را افسانه می‌پنداشت[۴][۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سوره معارج آیه۱.
- ↑ مجمع البیان، ج ۵ ص ۳۵۲، الفصول المهمّه، ابن صباغ مالکی، ص ۴۲ (در این کتاب، نام او حارث بن نعمان آمده است).
- ↑ ر.ک: «الغدیر» ج ۱ ص ۲۳۹ «العذاب الواقع
- ↑ سیرۀ ابن هشام، ج ۱ ص ۱۹۵، به نقل از «آیات الغدیر» کورانی، ص ۳۴۵
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۵۷۴.