غربت امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتا...) |
جز (جایگزینی متن - 'کمال الدین، ج' به 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«غربت دو معنا دارد: ۱. دوری از خاندان و وطن؛ ۲. کمی یاران. و [[حضرت مهدی]] {{ع}} به هر دو معنا غریب است. روایت [[امام صادق]] {{ع}} که فرمود: "به ناچار این امر را غیبتی خواهد بود و در هنگام غیبت، ناچار از عزلت و گوشه‌گیری است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۷.</ref> و فرمایش خود حضرت در قضیه علی بن مهزیار که فرمود: "پدرم از من پیمان گرفته که جز در سرزمین‌های پنهان و دور منزل نگیرم، برای آن‌که مخفی بمانم و جایگاهم از نیرنگ‌های اهل ضلالت مصون باشد"<ref>کمال | ::::::«غربت دو معنا دارد: ۱. دوری از خاندان و وطن؛ ۲. کمی یاران. و [[حضرت مهدی]] {{ع}} به هر دو معنا غریب است. روایت [[امام صادق]] {{ع}} که فرمود: "به ناچار این امر را غیبتی خواهد بود و در هنگام غیبت، ناچار از عزلت و گوشه‌گیری است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۷.</ref> و فرمایش خود حضرت در قضیه علی بن مهزیار که فرمود: "پدرم از من پیمان گرفته که جز در سرزمین‌های پنهان و دور منزل نگیرم، برای آن‌که مخفی بمانم و جایگاهم از نیرنگ‌های اهل ضلالت مصون باشد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۴۷.</ref> دلالت بر غربت آن حضرت دارد. و این‌که [[امام جواد]] {{ع}} فرمودند: "هرگاه این تعداد -سیصد و سیزده نفر- از اهل اخلاص برایش جمع شدند، خداوند امر او را ظاهر سازد" بر معنای دوم غربت دلالت می‌کند<ref>مکیال المکارم، ج ۱، ص ۱۶۶.</ref>. راوی می‌گوید: از [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{عم}} از صاحب امر پرسیدم. فرمودند: "او همان آواره یکتای غریب پنهان از خاندانش می‌باشد که خونخواه پدرش خواهد بود"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۶۱.</ref>. پس مهم‌ترین وظیفه ما آمادگی برای ظهور و دعا برای تعجیل در فرج مولا است. | ||
::::::دنیا با [[امامان]] و [[اهل بیت]] سر ناسازگاری داشت و همانند اسب سرکش که رام نشود و صاحبش را از پشت خود متمکن نسازد، با امامان [[معصوم]] {{عم}} سر ستیز داشت. ولی [[امیر مؤمنان]] {{ع}} خبر می‌دهد که این شتر چموش، روزی در برابر خاندان [[اهل بیت]] زانو خواهد زد و تسلیم خواهد شد و به راحتی فرمان خواهد برد؛ همانند شتر بدخویی که سرانجام عواطف مادری‌اش بر او غلبه کرده، به سوی بچه‌اش بازمی‌گردد و مهر می‌ورزد. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "خداوند قومی را می‌آورد که آن‌ها را دوست می‌دارد و آن‌ها نیز او را دوست می‌دارند. کسی که در میان آن‌ها غریب است، بر آن‌ها حکومت می‌کند. همه ممالک اسلامی را با امنیت و آسایش تحت سیطره خود اداره می‌کند. روزگار با او سازگار می‌شود، پیر و جوان از او فرمان می‌برند. زمین آباد می‌شود و به وسیله مهدی {{ع}} خرم و سرسبز می‌گردد"<ref>ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۳۱.</ref>. در این حدیث به غربت حضرت نیز تاکید شده است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۱۲.</ref>. | ::::::دنیا با [[امامان]] و [[اهل بیت]] سر ناسازگاری داشت و همانند اسب سرکش که رام نشود و صاحبش را از پشت خود متمکن نسازد، با امامان [[معصوم]] {{عم}} سر ستیز داشت. ولی [[امیر مؤمنان]] {{ع}} خبر می‌دهد که این شتر چموش، روزی در برابر خاندان [[اهل بیت]] زانو خواهد زد و تسلیم خواهد شد و به راحتی فرمان خواهد برد؛ همانند شتر بدخویی که سرانجام عواطف مادری‌اش بر او غلبه کرده، به سوی بچه‌اش بازمی‌گردد و مهر می‌ورزد. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "خداوند قومی را می‌آورد که آن‌ها را دوست می‌دارد و آن‌ها نیز او را دوست می‌دارند. کسی که در میان آن‌ها غریب است، بر آن‌ها حکومت می‌کند. همه ممالک اسلامی را با امنیت و آسایش تحت سیطره خود اداره می‌کند. روزگار با او سازگار می‌شود، پیر و جوان از او فرمان می‌برند. زمین آباد می‌شود و به وسیله مهدی {{ع}} خرم و سرسبز می‌گردد"<ref>ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۳۱.</ref>. در این حدیث به غربت حضرت نیز تاکید شده است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۱۲.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۱۵
| غربت امام مهدی به چه معناست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آثار انتظار |
| مدخل وابسته | ؟ |
غربت امام مهدی به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
- «غربت دو معنا دارد: ۱. دوری از خاندان و وطن؛ ۲. کمی یاران. و حضرت مهدی (ع) به هر دو معنا غریب است. روایت امام صادق (ع) که فرمود: "به ناچار این امر را غیبتی خواهد بود و در هنگام غیبت، ناچار از عزلت و گوشه‌گیری است"[۱] و فرمایش خود حضرت در قضیه علی بن مهزیار که فرمود: "پدرم از من پیمان گرفته که جز در سرزمین‌های پنهان و دور منزل نگیرم، برای آن‌که مخفی بمانم و جایگاهم از نیرنگ‌های اهل ضلالت مصون باشد"[۲] دلالت بر غربت آن حضرت دارد. و این‌که امام جواد (ع) فرمودند: "هرگاه این تعداد -سیصد و سیزده نفر- از اهل اخلاص برایش جمع شدند، خداوند امر او را ظاهر سازد" بر معنای دوم غربت دلالت می‌کند[۳]. راوی می‌گوید: از حضرت موسی بن جعفر (ع) از صاحب امر پرسیدم. فرمودند: "او همان آواره یکتای غریب پنهان از خاندانش می‌باشد که خونخواه پدرش خواهد بود"[۴]. پس مهم‌ترین وظیفه ما آمادگی برای ظهور و دعا برای تعجیل در فرج مولا است.
- دنیا با امامان و اهل بیت سر ناسازگاری داشت و همانند اسب سرکش که رام نشود و صاحبش را از پشت خود متمکن نسازد، با امامان معصوم (ع) سر ستیز داشت. ولی امیر مؤمنان (ع) خبر می‌دهد که این شتر چموش، روزی در برابر خاندان اهل بیت زانو خواهد زد و تسلیم خواهد شد و به راحتی فرمان خواهد برد؛ همانند شتر بدخویی که سرانجام عواطف مادری‌اش بر او غلبه کرده، به سوی بچه‌اش بازمی‌گردد و مهر می‌ورزد. حضرت علی (ع) فرمود: "خداوند قومی را می‌آورد که آن‌ها را دوست می‌دارد و آن‌ها نیز او را دوست می‌دارند. کسی که در میان آن‌ها غریب است، بر آن‌ها حکومت می‌کند. همه ممالک اسلامی را با امنیت و آسایش تحت سیطره خود اداره می‌کند. روزگار با او سازگار می‌شود، پیر و جوان از او فرمان می‌برند. زمین آباد می‌شود و به وسیله مهدی (ع) خرم و سرسبز می‌گردد"[۵]. در این حدیث به غربت حضرت نیز تاکید شده است[۶].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۷.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۴۷.
- ↑ مکیال المکارم، ج ۱، ص ۱۶۶.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۶۱.
- ↑ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۳۱.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۱۲.